Hier weer even een update over wat ik allemaal mee maak!

De dag na dat ik m'n vorige blog gepost had, hadden we een shoot in Russel. Daar moesten we dan ook met de ferry heen. Ik zelf was twee weken geleden al daar geweest, maar zo zie je alles toch weer onwijs anders. En wat maakt het ook uit hoe vaak ik het zie. Bay of Islands is gewoon prachtig. We hadden daar een shoot bij een gezin die ook een Au Pair hadden, wat erg gezellig was voor mij! De volgende dag heb ik 's morgens een twee uur lang durende workout gedaan. Het was 10km hardlopen en tussendoor af en toe op plekjes waar ik een mooi uitzicht had gestopt en oefeningen gedaan en dan gingen we weer verder. Het was af en toe echt adembenemend. 's Middags even met Andy Kerikeri ingeweest.

Dinsdagochtend (14 okt) was echt een vreselijke ochtend voor mij. Ik werd namelijk kotsmisselijk wakker. Ik weet niet wat het was. Maar ik heb de hele ochtend moeten overgeven , maar ik moest van mezelf echt mee met hun naar de shoots, want er stonden er twee geplant. De eerste shoot ging nog wel prima. Gewoon binnen met Charlize gespeeld en samen op de trampoline gelegen. Voor de tweede shoot moesten we alleen nog een stukje rijden, wat niet goed viel bij mij. Bij de tweede shoot ben ik dan ook in slaap gevallen op de bank buiten aangezien ik zo misselijk en moe was. Eenmaal terug bij het huis was ik blij dat ik weer kon liggen en op dat moment dat ik in m'n tentje lag en me zo voelde, voelde ik me echt even verdrietig. Echt zo'n momentje dat je denkt van waarom zit ik in godsnaam zo ver weg. Gelukkig kan ik bij een aantal mensen, diegene zelf weten wel wie, altijd me ei kwijt via app en door die 'steun' ben ik lekker in slaap gevallen.

Op donderdag gingen we weer gepakt en al, ik nog een beetje misselijk, naar de volgende bestemming. Dat was Opononi in de Hokeinga Bay. Onze batch was rechtstreeks aan het strandje en aan de overkant van het water, waren er enorme 'sandhills'. Prachtig uitzicht!

Ik heb dan ook echt heeeeerlijk geslapen die avond in m'n bokspring haha. Stuk beter dan een kampeermatje. In Opononi hebben we op vrijdag en zaterdag niet heel veel bijzonders gedaan, gewoon de omgeving verkent. Op zondag hadden we twee shoots staan in de ochtend. En 's middags gingen we alweer richting Auckland. Onderweg richting Auckland hadden we besloten dat het misschien beter was, als ik de komende nachtjes in een Hostel ging slapen i.p.v. Bij hun op de bank.

De komende daagjes had ik dus lekker voor mezelf. En die heb ik dan ook goed besteed. Maandag ben ik lekker naar een Outlet Shoppingcentre geweest. En 's avonds ben ik uiteten geweest met m'n oude roommate Sam. Bij een heeeerlijk restaurant. Waarschijnlijk hebben jullie de foto's al op fb gezien, maar echt het dessert was goddelijk! En de avond was natuurlijk ook onwijs gezellig! Hij heeft me ook nog even rondgeleid in de Universiteit van Auckland, waar hij aan studeert.

Dinsdag heb ik met Heidi, een au pair uit de states afgesproken. We zijn naar de Botanic gardens, een aardbeienboerderij en naar Sylvia Park mall geweest. 's Avonds ben ik weer lekker uit eten geweest met lieve Esther dit keer. We zijn bij een Mexicaan beland en hebben daar heerlijk gegeten. Daarna wilde we de Skytower op. Het enige wat ons tegenhield was de entreerprijs. Nou maar goed dat we het gedaan hebben, want de jongen liet ons gewoon gratis naar boven haha. En wat een adembenemend uitzicht daar. We zijn ook nog in gesprek geraakt met een man uit Canada die antropologie gestuurd heeft. Wat onwijs interessant was voor mij dus. Het was echt zo'n gesprek over het leven en hij gaf al zijn adviezen aan ons. Hij vond het geweldig dat we zo'n risico hebben genomen op deze leeftijd. Ook vond hij dat ik al enorm volwassen was voor m'n leeftijd. Toch wel grappig om dat te horen. We hebben lekker lang boven op de toren gespendeerd en daarna Esther bij het treinstation gebracht en weer terug gegaan naar m'n hostel.

Op Woensdagochtend heb ik even wat dingen geregeld, uitgezocht waar ik heen zou gaan in de middag en even met paps en mams geskyped. Dit was een van de eerste keren dat ik het wel echt even moeilijk had hoor. Maar sorry paps en mams ik kom echt nog niet naar huis voorlopig haha. 's Middags heb ik de ferry naar Devonport gepakt. Op de ferry ben ik in gesprek geraakt met een echte zakenman die daar woont. Hij heeft me van alles verteld over Devonport en de mustsees. Toch grappig dat ik echt met iedereen in gesprek raak joh! In Devonport heb ik een hele middag gespendeerd; op Mt. Victoria geweest, naar het museum geweest en naar het strand gelopen. Als avondeten ben ik samen met Sam pizza's gaan halen bij Dominos, kan nog steeds niet geloven dat je gewoon een pizza hebt voor 3euro's. 's Avonds had ik met Franzi afgesproken op Ponsonby road. Een straat met allerlei gezellige cafeetjes. Uiteindelijk ergens beland waar we de hele avond lekker gekletst hebben en van alles besproken onder het genot van de meest heerlijke fruit sapjes. En voor het wisten moesten we al weer afscheid nemen. Dat was wel even jammer, ik kan het namelijk echt onwijs goe dmet haar vinden. En eenmaal in het hostel had ik dan ook een appje; 'It's so good to have someone like you here in NZ'. Onwijs lief.

Donderdagochtend vroeg opgestaan en een rondje hardgelopen langs de haven. Snel gedoucht en nog even ontbeten met Sam en afscheid genomen. Toen pikte Andy me op. Hebben we de auto volgeladen en zijn we weer naar de volgende plek gaan rijden. Te Puna, vlakbij Tauranga. Waar we de hele beneden verdieping hebben bij vrienden van hun in huis. Met de vrouw, Becks, kan ik het onwijs goed vinden. Ik kan alles bij haar kwijt. Want Andy en Rachael hadden me dus gemededeeld, dat ik waarschijnlijk niet in hun auto kan gaan rijden, aangezien het een onwijs grote truck is. En de verzekering voor onder de 25 onwijs duur is daarvoor. Dat had ik dus tegen Becks verteld dat dat me echt dwars zat, want ik wil gewoon blijven autorijden. Ik moest vrijdag dan ook de gehele dag 'werken' en na 5en zijn Becks en ik een rondje gaan rijden. En ze liet mij rijden haha. Weetje hoe blij ik was. En het ging natuurlijk gewoon prima, maar het was wel echt even wennen. Ik deed de hele tijd de ruitenwisser aan i.p.v. M'n richtingaanwijzer. En bleef tijdens het afslaan naar rechts kijken voor auto's die natuurlijk van links komen.

Zaterdagochtend zou ik vrij hebben. Ik heb daar dan ook heerlijk gebruik van gemaakt. Eerst ruim twee uur geskyped met Es. Jeetje wat mis ik jou toch lief. En wat was het fijn om je weer te zien en zo uitgebreid over alles te spreken. Het weer was echt heeerlijk dus Becks had me bij een park gedropt, waar ik lekker tot 1uur heb gespendeerd. Daarna zou ik naar een shoot gaan met Rachael en Charlize. Nou ik kreeg dus 1min voor we gingen te horen dat ik toch niet heen hoefde, want Charlize bleef thuis. Nou heel fijn dus.. Ik was hier echt even niet blij mee. Maar goed ik heb Becks haar fiets gepakt en ben gaan fietsen naar het strandje. Eenmaal daar aangekomen werd ik al gauw aangesproken door een stel van in de vijftig. Ze vroegen gewoon wat over m'n fiets. Uiteindelijk vroeg ik of hun een plek wisten waar ik heen kon fietsen hier in de buurt, aangezien hun hier woonde. Maar bijna overal heb je een auto voor nodig. Dus dat werd een beetje rondfietsen, dacht ik. Tot hun zeiden dat ze graag wat wilde gaan doen alleen niet wisten wat en mij graag mee wilde nemen naar Mount Maunganui en daar alles laten zien. Nou daar zeg ik geen nee tegen. Wat een geweldig strand daar zeg jeetje. Na een beackwalk gedaan te hebben met Celia en Paul (jaa ik heb ook over rotsen geklommen in m'n rok en nee het was niet het meest flateus, maar ik heb het toch maar eventjes gedaan!) Daarna zijn we bij hun favo Indiaanse restaurant gaan zitten en hebben hun me twee verschillende hapjes laten proeven en even wat gedronken. Toen nog snel een ijsje gehaald en daarna hebben ze me bij m'n tijdelijke huis gedropt met fiets en al. Andy en Rachael waren wel een beetje ongerust, ik had ze gesmst alleen hun dachten dat ik op de fiets heen gegaan was, mja het is natuurlijk ook even anders iemand van 18 i.p.v. Iemand van 4. En dit is dus precies weer zo'n dag wat je nooit in Nederland zou overkomen. Echt geweldig gewoon.

Vandaag (zondag de 26e) ben ik met Charlize en Josh (het zoontje van Becks) naar het park gegaan en heb daar tot 12uur gespendeerd. We hebben een waterfalltrack gedaan. Zijn naar de muziekgarden geweest en hebben overal volop van genoten. Ze waren dan ook echt doodop haha. Beide zijn in slaapgevallen in de auto op de terugweg. 's middags zijn we naar een markt geweest, wat groter was dan normaal aangezien het Labourweekend is. Dat is gewoon een Weekend waar iedereen op maandag ook nog vrij heeft. Het leuke was dat daar een etensstandje stond dat de Dutchqueen heette haha.

De afgelopen weken zijn er toch wel wat dingetjes veranderd.

Zo ben ik een etensdagboek bij gaan houden aangezien ik maar blijf eten hier. Vooral op die momenten dat je 's avonds in je bed ligt. Dat zijn echt van die momenten dat je blijft eten. Ik voelde me alleen steeds ongelukkiger worden. Ik ga mezelf niet aan een dieet zetten ofzo. Maar ik wil gewoon wat bewuster worden van wat ik eet. En het langzamerhand steeds gezonder maken. Ook ga ik vaker sporten en ik denk ook dat dat een goede afleiding is voor mij om te doen in de ochtend voor ik start met 'werken'.

Ook ben ik strikter bij gaan houden wanneer ik precies werk, want ik wil toch wel graag betaald worden voor de uren waar ik voor werk. Ook ga ik proberen of ze eerder aan willen geven wanneer ik precies vrij ben, zodat ik zelf kan gaan uitzoeken wat ik wil gaan doen die ochtend/dag. Want als ik vrij ben wil ik wel echt wat doen en zien en niet in huis blijven, maar gewoon wat tijd voor mezelf hebben. Zo langzamerhand gaat alles steeds vloeiender en alles. Het is gewoon lastig aangezien we vaak in de middle of nowhere zitten.

Hier even een paar dingen op een rijtje die mij opgevallen zijn die totaal anders zijn dan NL:

• Mensen hebben hier geen centrale verwarming, maar overal kleine verwarminkjes door het huis om het op te warmen.
• Bijna niemand heeft oneindige hoeveelheid internet, bijna iedereen heeft maar een bepaalde hoeveelheid internet per maand. Heeel raar haha.
• Mensen zijn zo veel relaxter. En het is inderdaad echt zo dat iedereen hier no worries, good on ya mate, take care, all good, sweet as en alles constant zegt. (ook ik begin het steeds meer te gebruiken haha)
• Ook zijn de mensen zoveel opener en zoveel meer geïnteresseerd in hun medemens.
• En er zijn hier ook echt mensen die in de middle of nowhere leven. Ruim twee uur moeten rijden voor de eerste winkel, geen bereik en geen internet hebben, maar compleet tevreden zijn met alles wat ze hebben.
• Alles is hier zooo duur. Ja echt alles. Bijvoorbeeld een komkommer. Hier betaal ik er gewoon $4 voor. Ook alle andere dingen zijn onwijs duur :(

Nog even wat anders dat ik graag met jullie wil mededelen is dat ik officieel ben ingeschreven op de Universiteit van Utrecht voor de opleiding culturele antropologie en ontwikkelingssociologie voor volgend schooljaar!
Ook begint het idee van pap en mam, die langs willen komen in februari steeds meer vorm te krijgen, en kan ook niet wachten om hun dan hier te ontvangen! Ook vind ik de kaartjes die ik opgestuurd krijg onwijs leuk haha. Ik bewaar ze hoor. (:
Het tijdsverschil is vanaf vandaag trouwens 12 in plaats van 11 uur!

Zoals jullie hebben kunnen lezen gaat het dus onwijs goed met me. Het is niet altijd even makkelijk en soms ook gewoon eigenlijk helemaal niet. Maar ik geniet onwijs en ben heel blij met alle kansen die ik krijg. Ik leer mezelf steeds beter kennen en krijg steeds beter inzicht op dingen als je er zo veel over nadenkt. Het is heerlijk om na zes zulke stressvolle jaren even zoiets te doen. Ik ben onwijs blij met m'n keuze.

Liefs Romy

Take care guys!

 

 

P.S. luister eens naar dit liedje Mr Probz - Nothing else matters. (: