zondag 11 oktober 2015

THE END

Zo dat is alweer eventjes geleden. Inmiddels ben ik alweer 3 maanden terug in Nederland... Ik zal eerst nog even de afloop van mijn reizen vertellen en daarna over wat ik nu eigenlijk allemaal aan het doen ben.

Mijn laatste blog was ik geëindigd bij het moment dat ik in Townsville moest wachten op de ferry naar Magnetic Island. Eenmaal aan de overkant, leerde ik een meisje kennen die net als mij de ‘koala special’ in een Koala park had. Dat betekende dat ik de volgende ochtend koala’s mocht knuffelen en allerlei andere dieren, waaronder slangen, krokodillen en allerlei andere reptielen. Ook heb ik samen met dat meisje een butterflly wandeling gemaakt, waar echt duizenden vlinders tevoorschijn kwamen wat echt onwijs leuk was om te zien. Die middag zijn we naar de Wallabie Rocks gegaan, dat is een deel aan de kust waar Wallabies in het wild tussen de rotsen leven en je ze daar kunt voeren. Dat vond ik echt heel leuk om te doen. Hoewel je wel kon zien dat de Wallabies niet helemaal gezond waren en dat natuurlijk een stuk minder was. 

De volgende dag nam ik de ferry weer terug naar het vaste land en daarna de bus verder richting Cairns. Helaas had ik nog steeds heel veel last van m’n enkel en ging dat niet altijd even soepeltjes. Ik verbleef toen in het Gilligans hostel. Nou het was net of ik weer in Blanes stond. Echt wat een uitgaansstad is dat zeg. Ook zat ik met allemaal oude Roomies in hetzelfde hostel wat natuurlijk voor alleen maar gezelligheid zorgde. Ik weet in ieder geval vrij weinig meer van de eerste avond haha. Wat ik wel nog weet is dat ik met een enorm brak hoofd richting de Marina Bay liep de volgende ochtend, aangezien ik een boottocht op de planning had waarbij ik zou gaan duiken in Great Barrier Reef. Eindelijk was het dan zover. Iets wat ik al vanaf het begin af aan wilde doen. Ik moest alleen wel wat later in de ochtend aangezien je niet mag duiken met alcohol in je bloed haha. Ik heb zo genoten van m’n duik. Schildpadden, onwijs veel clownvissen en ja zelfs een haai van ruim 4meter gespot. Hij was hooguit 1,5 meter bij me vandaan op dat moment, dus dat was wel eventjes schrikken haha. Verder kon je zoveel snorkelen als je wilde, dus daar ook zeker gebruik van gemaakt! Helaas nog wel wat last van m’n enkel dus op een gegeven moment maar zonder flippers gaan snorkelen. Het was in ieder geval een lange en vermoeiende dag, maar hij was nog lang niet voorbij. Eenmaal terug in het hostel werd ik besprongen door Bryan, Abigail en nog wat andere omdat ze uiteten wilden gaan bij de Sushi Train. Dat is gewoon Sushi op een lopende band, waar je dan lekker je sushi vanaf kunt pakken en het vers voor je neus gemaakt wordt. Die avond ben ik ook weer uit geweest. En kwam ik ook Leanne en Tessa weer tegen! Dus dat was weer heel gezellig (: De volgende ochtend stond voor mij een trip naar Cape Tribulation op de planning. Onderweg gingen we via een Aboriginal park, waar van alles over die cultuur werd uitgelegd. Die avond bleef ik in Cape Tribulation, dat is het oudste ‘rainforest’ park ter wereld. Maar oh wat ben ik daar lek gestoken, ik zat helemaal onder de bulten, overal. Maar dat mag natuurlijk de pret niet drukken, dus evengoed die avond lekker met een kampvuurtje op het strand gezeten. De volgende ochtend lekker een strandwandeling gemaakt en ’s middags weer de bus terug naar Cairns, via Port Douglas. Toen nog m’n laatste nachtje in Cairns gehad. Eerst lekker uiteten geweest met Leanne en Tessa bij een Grieks restaurant en er nog een gezellig avondje van gemaakt. 

De volgende ochtend ging mijn vlucht namelijk weer terug naar Sydney. In Sydney ben ik nog voor twee nachtjes geweest. Ik verbleef toen bij een oma van een meisje uit Cohen’s klas. Ik ben toen samen met haar de volgende ochtend eerst eventjes allemaal souvenirs en schoenen gaan kopen en daarna zijn we naar Watsons Bay gegaan samen met haar man en hebben we daar heerlijk geluncht en nog even genoten van het mooie uitzicht over Sydney. De volgende ochtend ging mijn vlucht heel vroeg naar Singapore toe. Door het tijdsverschil kwam ik daar op zaterdagavond aan. Toen stond er na een hele lange taxirit gelukkig een lekker avondmaal op me te wachten. Ik verbleef bij familie van Seck, de vriend van m’n oom. Op zondagochtend heb ik eerst bij een typische foodcourt ontbeten en daarna ben ik samen met Noelle naar Sentosa geweest. Ook gingen er wat vrienden van
haar mee en zo hebben we lekker de hele dag ons zelf daar vermaakt en hebben ze mij allerlei typische gerechtjes laten proeven. ’s Avonds zijn we met de hele familie bij een Sushirestaurant uiteten geweest. En ging ik samen met Zoe en een vriend naar de lichtshow bij Marina Bay.  Op Maandag ging ik samen met Zoe, haar oom en vriendin, naar een soort dierentuin. Daarna zijn we naar Chinatown gegaan en hebben daar voor de jawel 4e keer op die dag gegeten, ook al was het pas half drie. Het was alleen zo ontzettend warm die dag dat we lekker op tijd naar huis zijn gegaan. De volgende ochtend ging ik met Zoe mee naar haar nagelsalon en heb mijn nagels laten doen, daarna zijn we naar Gardens by the Bay gegaan en daar lekker rondgelopen.

’s Avonds was het dan echt zover, ik ging weer terug naar Amsterdam. Ik ben denk ik nog nooit zo zenuwachtig geweest.

Daar kwam ik dan door de klapdeuren, de enige die ik op dat moment kon zien was Stacey, daar eerst een half uur mee staan knuffelen en toen de rest ook allemaal gedag gezegd met een gezicht vol tranen. Ik was weer thuis.

Eenmaal thuis bleek dat iedereen die avond gezellig kwam eten, hoewel ik zo ontzettend uitgeput was, was dat natuurlijk heel gezellig. Ik had maar een paar daagjes om bij te komen want ik kon meteen weer beginnen bij mijn werk. 

Inmiddels is de zomervakantie, waarin ik naar Frankrijk ben geweest,  alweer voorbij en ben ik druk bezig met studeren. En nee dat is niet niets na een jaar niks doen. Het is aanpoten en het gaat niet vanzelf. Ik heb het er op het moment dan ook heel druk mee en ben echt nog even mijn weg in het studeren aan het vinden. Gelukkig vind ik de opleiding zelf onwijs leuk, en de stad Utrecht is ook helemaal leuk. Nu nog een fijn kamertje vinden en het is helemaal compleet.

Ook gaat het met mij zelf een stuk beter inmiddels, ik ben nog steeds niet helemaal geaard hier in Nederland, en dat zal ook zeker nog wel eventjes duren denk ik zomaar. Ik zit in ieder geval een stuk lekkerder in mijn vel en begin steeds meer mijn eigen weg weer te vinden. Met positiviteit kom je een heel eind laat ik maar zeggen. 

Afgelopen week waren Fiona en Cohen op bezoek. Wat was dat onwijs leuk! Ik haalde ze op op het Centraal Station en hun stapte helemaal aan de andere kant van het perron uit dan waar ik stond. Dus Cohen liet al zijn spulletjes vallen en kwam rennend en schreeuwend op me af; Romy, my Romy, you're finally there!! Onbeschrijfelijk hoeveel ik dat ventje gemist heb. We zijn lekker een rondvaart door Amsterdam gaan doen en hebben even door de stad zelf gelopen. Daarna zijn we met de trein naar mij gegaan en hebben we samen met  de hele familie en oma lekker koffie gedronken voor we uiteten gingen. ’s Avonds zijn we lekker uiteten geweest bij een tapas restaurant.
De volgende ochtend zijn we naar wat molens geweest en daarna verder gereden naar Schiphol. Helaas was het geen lang bezoek, maar ik was al onwijs blij dat ik ze weer eventjes heb kunnen zien. Ik heb veel tijd met Cohen alleen gehad en het voelde echt meteen weer goed. Ik weet namelijk wel zeker dat het eventjes gaat duren voor ik de familie Thomas weer ga zien in het echt. Ik heb onwijs genoten van de twee daagjes die we samen hadden. Ik weet dat ik onvergetelijke herinneringen heb gemaakt en een tweede familie voor altijd hieraan heb overgehouden en ben hier onwijs dankbaar voor, dat ik deze kans heb mogen hebben.

Nu ga ik me weer vol focussen op school en op mezelf, en ik ben stiekem alweer plannen aan het maken voor mijn volgende reis!  (Suggesties zijn natuurlijk welkom)

Dit is dan ook mijn allerlaatste blog over mijn avonturen van afgelopen jaar,  maar wie weet komen mijn volgende reisjes hier ook wel weer op. Leuk dat je mij gevolgd hebt!

Heeel veel liefs Romy xxxx

Untitled

Leuk liedje: Matt Simons - Catch and Release

maandag 22 juni 2015

We're all messed up, but we're all alright.


Daar zijn we weer!
Even terug naar Noosa. Ik had daar een heerlijk hostel met gratis wifi, zelfs in m'n kamer. Dat heb ik gewoon al sinds september niet meer gehad haha. Die middag ben ik naar Noosa beach gegaan en verder doorgelopen naar Noosa National Park. Daar heerlijk langs de kust gelopen en koala's gespot. Heel leuk om ze zo in het wild in de bomen te zien zitten. Ook zat ik toevallig weer bij Cornellis en Andre in het hostel, dus dat was ook heel leuk! Ik ging alleen helaas de volgende ochtend er al weer vandoor. Op naar Rainbow beach!

Nou Rainbow Beach zelf was eigenlijk helemaal niets aan, het was heel klein en vrij weinig te doen. Maar ik was daar voor m'n trip naar Fraser Island de volgende dag. Die middag hadden we een voorlichting over wat ons te wachten stond. Helaas ben ik geen 21 dus mocht ik geen 4wheel drive besturen. Balen, mja er zijn ergere dingen in het leven haha. Ik had echt een heel gezellig groepje. Bijna iedereen kwam uit Duitsland/Zwitserland op mij en 1 andere jongen na. Aangezien ik in groep A zat, dat betekende dat wij in de lead car zaten, hadden wij de begeleider in onze auto die de auto bestuurde. Wat een idioot was hij toch ahah. Ik heb zo erg om hem, Luke, gelachen.

Hij had natuurlijk al heel veel ervaring en wist waar hij mee bezig was dus we gingen van de ene kant naar de andere kant in de auto haha. En het is niet niets zo over zacht zand en alles. Die dag gingen we naar lake Wobby, een meer die over een paar jaar weg zal zijn aangezien het naast een zand dessert is en dat zand zich over het meer heen verplaatst. Wat is dat toch gaaf zo over het strand touren, ik voelde me in ieder geval optimaal gelukkig haha. Toen gingen we op naar het kamp waar we voor twee nachten zouden verblijven. Opzich prima, alle tentjes stonden al klaar, het enige was dat je gewoon op de grond lag, niets van matrasje ofzo. Dat werd dus maar veel Goon drinken zodat we daar niets meer van voelde haha.

We moesten zelf ons eten klaarmaken en daarna gingen we lekker allemaal drankspelletjes doen. Heel fijn avondje gehad, veel mensen ontmoet en ook de gevolgen van veel Goon (4liter pakken goedkope wijn die goed aankomt haha) uitgevonden haha. Ook heb ik twee meiden ontmoet uit Nederland die dag. Leanne en Tessa, heel toevallig komt Tessa ook uit Alkmaar. Ik ben ook lekker met hun opgetrokken op deze trip. De volgende ochtend na een vreselijke nacht in een tent haha, gingen we naar de champagne pools. Dat zijn een soort meertjes die direct naast de zee zitten en waar over de rotsen telkens zeewater heen komt wat zorgt voor bruisingen in het water, vandaar champagne pools. Daar lekker een duik in het water genomen. Daarna gingen we een rots beklimmen om bij een mooi uitkijkpunt te komen, vanaf daar kon je zo ontzettend ver over Fraser Island heen kijken. Helaas gaat het nog steeds niet super met m'n voet dus dat rotsklimmen duurde voor mij echt te lang. Weer lekker samen eten klaargemaakt en toen stond er weer een leuk avondje voor de boeg! Weer lekker genoten toch gek dat de tijd zo snel voorbij vliegt hoor! De volgende ochtend moesten we vroeg op, op naar een waterstroom om een ochtendduik te nemen, super fijn in zulk helder water. Daarna gingen we door naar lake Mckenzie. Wauw, wauw, wauw. Dat is gewoon niet te beschrijven hoe gaaf dat er uit ziet. Zo mooi blauw water, zulk fijn wit zand. Echt adembenemend gewoon. Daarna nog geluncht en toen gingen we alweer terug naar Rainbow Beach. Op de terugweg nog Dingo's gezien en vanaf de ferry zagen we wilde dolfijnen uit het water springen. Die avond verder niet veel gedaan, ik was kapot, dus lekker op tijd gaan slapen.

Volgende ochtend samen met Tessa en Leanne lekker naar het strand geweest, aangezien de bus pas eind van de middag ging.
Ik nam een overnacht bus en had na 2,5uur een 4uur lange stop in Hervey Bay. Daarna de hele nacht gereden om in Airlie Beach aan te komen. Daar had ik weer een leuk welkomstcadeautje want m'n tas was weg. Na een uur hadden we hem dan eindelijk gevonden, maar ik was niet heel vrolijk meer in ieder geval. Toen naar m'n hostel gelopen bepakt en bezakt. Ik verbleef in een heel fijn hostel dus dat maakte het weer een beetje goed. Die dag verder een beetje rondgesnuffeld in Airlie Beach, het weer was echt heerlijk! De volgende dag zou ik dan eindelijk m'n boottripje op de Whitsundays hebben. Ik had gekozen voor de Atlantic Clipper, dat is dé partyboot. Voordat we de boot opgingen eerst nog even van het zonnetje genoten. Tessa en Leanne zaten ook op deze boot dus dat was helemaal gezellig! Ik had ook twee deense meiden onderweg ontmoet en die zaten ook op deze boot. Nou daar gingen we dan. De eerste middag lekker relaxed op het dek. En oh wat was het avondeten fijn. Heeerlijk! Lekker vis met groentes en alles, yum. Kan niet wachten tot ik thuis ben en m'n mam weer lekker kookt. Die avond heel gezellig gehad met iedereen en lekker kaartspelletjes gespeeld. Ook nog een heel interessant gesprek gehad die avond hahaha. De volgende ochtend maakte ze ons al om 6.30 op een bijzondere manier wakker haha. En op naar Whiteheaven beach gingen we! Jeetje wat is dat onwijs mooi. Ik heb denk ik nog nooit zoiets gezien in m'n leven. Echt onwijs genoten daar! Terug op de boot lekker geluncht en daarna op naar de volgende spot, waar we gingen snorkelen. Jeetje wat veel bijzondere vissen waren daar. Heel gaaf om daar tussen te zwemmen! Na het snorkelen gingen we nog naar een zandeiland om daar de zonsondergang te bekijken met iedereen en alvast lekker wat drankjes drinken. Na het eten lekker klaargemaakt en toen begon de avond. Jeetje wat heb ik genoten. Iedereen ging zich verkleden en we deden allerlei bijzondere spelletjes haha. Van seksstandjes tot lapdancing en weet ik het allemaal. Echt een geweldige avond gehad en als afsluiter lekker naar de sterren gekeken op het dek. Volgende ochtend werden we weer op tijd wakker gemaakt want we gingen lekker snorkelen. Wat weer onwijs gaaf was en echt enorme vissen gezien ook. Na het snorkelen gingen we lunchen en toen was het alweer tijd om terug te gaan richting Airlie Beach..

Wat heb ik toch onwijs genoten van deze boottrip. Heb zoveel mensen overal vandaan ontmoet. Echt om nooit te vergeten.
Die middag lekker m'n was gedaan en bij de blue lagoon gelegen in het zonnetje. Daarna wat boodschapjes gedaan en bij Leanne en Tessa in het hostel wat gegeten met hun. Die avond was er een afterparty van de Clipper in een bar. Wat heb ik het leuk gehad. Twee cocktails voor $8 dus dat was heeeel fijn haha. Helaas ging de wekker weer op tijd de volgende ochtend, want ik moest een bus richting Townsville nemen. De busrit duurde wel aardig lang, ik vertrok om 9.30 en kwam in Townsville aan om 2.30 en toen moest ik tot 3.45 wachten op de ferry richting Magnetic Island. Eenmaal daar aangekomen moest ik ruim 40min wachten op de bus richting m'n hostel. Maar goed we zijn daar aangekomen nu en gaan er lekker van genieten!
 
Liedje om te luisteren: Major Lazor - Lean on
 
 
.
 
 

dinsdag 9 juni 2015

We didn't realize we were making memories, we just knew we were having fun.


M'n laatste dagje in Nieuw-Zeeland vloog natuurlijk voorbij. Nog even naar de bank geweest, en m'n afscheidscadeautje afgemaakt voor hun. Toen werd het toch echt tijd, om me spullen te gaan pakken, jeetje wat had ik inmiddels weer veel spullen, niet normaal haha. Dat ging natuurlijk nooit passen, maar goed nadat ik toch de moeilijke beslissing had genomen om wat spullen achter te laten haha, paste het zo ongeveer wel.

Voor ik het wist was het vrijdagochtend.. Toen nam ik al afscheid van m'n hostdad, wat opzich nog wel prima ging. M'n laatste spullen echt ingepakt en voor ik het wist was Fiona alweer thuis om mij op het vliegveld af te zetten. Helaas kon Cohen niet mee, hij mocht niet van school af, maar Aurelia ging wel mee. Cohen gedag gezegd bij z'n school en op naar het vliegveld. Het afscheid van Fiona en Aurelia ging een stuk minder, natuurlijk stonden we allemaal te huilen en Aurelia wou me dan ook niet meer loslaten en stopte niet meer met gillen en huilen. Gauw door de douane gegaan, want nu was weer een nieuw hoofdstuk begonnen. Het afscheid ging me toch een stuk beter af dan verwacht, misschien doordat ik al twee weken niet echt meer bij ze was geweest of misschien door het feit dat ik weet dat Cohen en Fiona waarschijnlijk in September al naar Nederland komen!

Het moment dat ik in het vliegtuig zat en we gingen opstijgen had ik het toch wel ineens erg moeilijk, dit was het dan, m'n laatste blikken op Nieuw-Zeeland. Dat vond ik een heel raar besef. Maar goed ik wist dat op Sydney, mam haar neef, Paul, mij op stond te wachten dus daar had ik alweer helemaal zin in. Het vliegtuig had jammer genoeg wel weer vertraging mja.

Op het vliegveld stond Paul me dan ook met een grote glimlach op te wachten en ik voelde me meteen onwijs welkom. Die avond eigenlijk niets gedaan, ik was helemaal kapot. Zaterdagochtend ging ik mee naar Noah's (Paul z'n jongste zoontje) voetbalwedstrijd, natuurlijk scoorde hij en dat had ik gezien dus vol trots kwam hij van het veld af op het einde.

Die middag ben ik vanaf Luna Park over de Harbour Bridge gelopen, toen door de Rocks waar een markt was dus daar ook lekker doorheen gestruind en vanaf the Rocks ben ik naar Opera House gelopen. Wat is dat toch een inmens gebouw haha. Toch wel gek, dat je daar dan zo staat, bij het wereldberoemde Opera House. Vanaf the Opera House ben ik door de Botanic Gardens gelopen, waar je heel fijn over de haven uitkijkt, richting Chinatown gelopen. En vanaf daar de trein terug naar Dulwich Hill, de suburb waar Paul woont. En die avond hadden we een familie etentje bij Catherine, een van Paul zijn zussen. Daar heb ik de hele familie ontmoet en dus ook tante Francis, de schoonzus van oma. Wat een lieve vrouw is dat!
Op zondag ging ik in de ochtend mee naar Ridley's Football game, dat is dus Footy aka rugby haha. Arme jongetjes, wat gaat dat er toch hard aan toe. Ik yond het wel onwijs leuk om echt het leven in Sydney mee te maken. Die middag had Paul me in Coogee afgezet en ben ik van Coogee naar Bondi gelopen. Dat is echt een onwijs mooie wandeling langs de kust van allerlei verschillende strandjes. Heel erg van genoten. Vanaf Bondi nam ik de trein naar Darling Harbour, waar ik even kijkje nam. Om zes uur begon Vivid Sydney, dat houd in dat ze allerlei gebouwen verlichten met lichteffecten. Dus eerst even daar naar de fontijn gekeken en weer de trein naar Circular Quay genomen, want ik had met Paul daar afgesproken. We gingen eerst even ergens wat eten en daarna samen Vivid Sydney in dat gebied bekeken. Het was erg gaaf om te zien! Ik merkte wel dat het hier winter aan het worden was, want 's avonds was het toch echt wel erg frisjes.

Op maandag nam ik de ferry naar Manly beach. Daar had ik met Jehan afgesproken. Ik had haar twee weken voor ik vertrok ontmoet bij de borrel van Travel Active, dus dat was wel onwijs leuk om weer een bekend gezicht te zien! We hebben samen even wat op het strand gedronken en daarna ben ik een wandeling gaan doen. Toen ik eenmaal klaar was met die wandeling was het al over 4 dus nam ik de bus terug richting het centrum. Die avond nam Paul me mee naar een van z'n local pubs en daar gingen we een hapje eten.
Op dinsdag had ik eigenlijk niet veel staan, maar ik dacht dat het misschien wel een slim idee was om maar eens wat te gaan boeken voor m'n reis haha. Uiteindelijk ben ik bij PeterPan Travel Agency beland en heb m'n hele reis geboekt. Ik ga alles zien wat ik wou en heb er veel zin in! Het besef dat ik bijna naar huis ga begint toch wel steeds meer te komen. Ik weet niet zo goed meer hoe ik er nu over moet denken, maar goed er staan weer nieuwe dingen en ervaringen voor me te wachten in Nederland. Die avond heeft Paul mij bij zijn moeder, tante Francis, afgezet waar ik bleef slapen.

Op woensdag ging ik samen met Catherine en tante Francis naar de Blue Mountains. Dat was toch wel erg indrukwekkend! We hebben een onwijs leuke dag gehad en ik heb enorm genoten.

Die avond gezellig met Tante Francis gegeten, we hebben onwijs fijn over van alles kunnen praten. Even later kwam Catherine weer om mij in het centrum af te zetten, want ik nam die avond de overnacht bus naar Byron Bay. Toen moest ik dus weer afscheid nemen, maar goed inmiddels ben ik op dat punt van weetje ik moet mijn hele leven afscheid blijven nemen van alles en iedereen.

In de bus bleek dat we met aardig wat Nederlanders zaten, dat was wel even fijn. Had al aardig lang geen woord Nederlands meer gesproken haha. Zo leerde ik Ryan kennen, een jongen die heel toevallig ook uit Alkmaar kwam, Andre, Cornellis en Arnoud. Oh wat heb ik genoten van Byron Bay. Ik bleef daar drie nachtjes. De eerste avond gingen we lekker uit en heb een heerlijk avondje gehad, Volgende ochtend niet heel veel gedaan lekker op het strand gelegen, tot het rond een uur of 2 begon te betrekken en ik heerlijk in m'n bed Orange is the New Black heb gekeken. Fijn dat pap die op een usb had gezet en had meegenomen voor me! 's Avonds gingen we weer een drankje doen,

Op zaterdagochtend ging ik vroeg m'n bed uit, omdat ik naar de vuurtoren wilde wandelen met zonsopgang, Het was het zeker waard. Ik heb zelfs wallaby's gespot (of hoe je het ook schrijft haha) Op de terugweg liep ik over het strand en was er een surfwedstrijd dus daar even bij gekeken, gauw ontbeten en toen had ik een dagtripje naar Nimbin.

Nimbin is een dorpje waar alleen maar hippie's wonen en waar je als enige plek in Australië drugs kan halen, want de politie staat het daar toe. Het was een bijzondere ervaring om daar te zijn en iedereen zo rond te zien lopen haha. Die middag lekker gebbq't en nog langs watervallen geweest. En toen was m'n laatste avondje in Byron Bay alweer aangebroken. Daar nog even lekker van genoten. Ik weet niet Byron is gewoon een heerlijk plaatsje, niet te groot en heerlijk ontspannen.
De volgende ochtend had ik de bus naar Surfers Paradise. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, maar wist ik veel dat het een grote stad was haha. Het deed me onwijs denken aan Miami of Dubai ofzo. Heel veel hoge gebouwen, aan een heerlijk strand. Daar heb ik even wat dingetjes geshopt. En ontspannen. Die avond samen met m'n kamergenoot uit Japan Orange is the New Black gekeken. Hij vond het helemaal leuk haha. Volgende ochtend samen met m'n kamergenootjes heerlijk op het strand genoten, die middag had ik helaas alweer een bus richting Brisbane, mja als je alles wilt zien, kun je niet overal evenlang blijven.
Wat ik trouwens helemaal vergeten te vertellen was, is dat ik iets met m'n enkel heb gedaan, geen idee wat. Maar ik kan er 's morgens vroeg amper op lopen en heb veel last overdag, en hij is ook aardig opgezwollen, maar goed ik ga ook niet stil zitten, dus hoop maar dat het gauw over is. Ik wou eigenlijk naar een dokter gaan, maar gewoon totaal nog geen tijd voor gehad, maar als het over een paar daagjes nog zo is, misschien toch wel een slim ideetje om er tijd voor te maken haha.

M'n sealice is trouwens bijna helemaal weg, alleen op m'n voeten heb ik nog een paar steken die een beetje ontstoken zijn, inmiddels zit ik wel weer onder de muggenbulten, maar gelukkig zijn die niet zo erg als sealice.

In Brisbane ben ik naar de Southbank gelopen en daar heerlijk genoten. Soutbank is een gebied in Brisbane waar een handgemaakt strandje is met heel veel bloemen en een fijn park. Die avond gewoon lekker met m'n kamergenootjes gepraat en weer Orange is the New Black gekeken.

Vanmorgen werd ik optijd wakker want een van m'n kamergenootjes moest werken. Ik ging lekker douchen, kom ik terug, ligt er een brief op m'n kussen.. Heeft m'n kamergenootje een brief geschreven naar me. Het heeft in ieder geval m'n hele dag gemaakt. Zo ontzettend lief, dat iemand de moeite voor zoiets neemt, terwijl ik hem de dag ervoor nog maar had ontmoet! Inmiddels zit ik alweer in de bus opweg naar Noosa. Eens even kijken wat daar te beleven valt!



Dikke kus uit Australië babes!

Liedje om te luisteren: James Bay - Let it go



woensdag 27 mei 2015

Fiji Trip


Jaja toen was het toch echt zover. Daar ging ik dan. Op naar Fiji.
 
Op het moment dat ik het vliegtuig uitstapte kwam de warmte me al tegemoet. Ik werd opgepikt door Api. Ik had via couchsurfing weer mensen gevonden waar ik bij zou verblijven. Het was echt een hele ervaring. Api bracht me eerst bij hun thuis om m'n spullen te droppen. Ik zou die nacht op de grond slapen haha. Nja dat kwam die avond wel weer. Ik ging met hem mee naar Lautoka een stadje vlakbij. Daar waren ook de andere backpackers die bij hun verbleven. Daar heb ik verder de hele middag mee rondgelopen. We hadden gezamenlijk eten gekocht om die avond te maken. Daarna ging ik nog met twee van de andere backpackers, geen idee meer hoe ze heten haha, naar het strandje. Daar even lekker rondgelopen en aan de praat geraakt met twee jongens die in het dorpje waar we verbleven, Visevesu, woonde. (oh die ene zag er toch wel erg goed uit hoor haha) Ik had het in ieder geval erg naar m'n zin. Finau (vrouw van Api) had inmiddels het eten klaargemaakt en daar zaten we dan met ze allen op de grond te eten. Toch weer een hele ervaring. Nou daar lag ik dan op de grond, m'n broek was m'n kussen en m'n handoek was m'n deken haha. Ik heb betere nachten gehad, maar ben wel weer een hele ervaring rijker. Ik wist op dat moment zelf echt even niet wat ik ermee moest haha, maar goed ik ben na zoveel maanden in m'n eentje wel wat gewend.

De volgende ochtend ging m'n wekker vroeg, want ik had een ferry geboekt naar de eilanden van Fiji. HetHet eerste eiland waar ik heen ging was Long Beach. We verbleven daar met niet heel veel gelukkig. Het was lekker rustig. Dat was waar ik voor gekomen was. Doordat er niet zoveel mensen waren hadden de mensen die op het resort werkte ook meer tijd voor dingen. We gingen een armband en ring maken van kokosnoot. Die middag zijn we ook nog naar het dorpje gegaan op het eiland en hebben ze ons daar rongeleid. Daarna lekker avondgegeten. En na het avondeten kregen we een les over en in Fiji. Daarna gingen we bij het kampvuur buiten op het strand onder een enorm mooie sterrenhemel zitten. Ik heb zoveel vallende sterren gezien, maar ik had gewoon geen wensen meer. Ik was zo blij met alles op dat moment. Ik bedoel wat wil je nog meer?

De volgende ochtend ging ik op Cave trip. Dat was echt heel gaaf. Je had twee caves. Eentje met een open plafond en eentje die was afgesloten. Die met open plafond was het water echt super helder, heel mooi. En voor die ander moest je onder een rots van 1,5m lang onder water door zwemmen, dat was toch wel even tricky hoor. Maar goed natuurlijk nam ik het risico. Dat was ook onwijs gaaf om te zien, zo anders dan de andere cave maar hele mooi. Na de cave trip gingen we terug naar Long Beach en daar lekker in de hangmat gerelaxed. Die dag waren er weer wat nieuwe mensen aangekomen. Na het eten gingen hadden we zelf papaya, lemon en coconut uit de bomen gehaald en daar een heerlijk dessert mee gemaakt. Na het dessert gingen we weer bij het kampvuur zitten en dronken we een typisch Fiji's drankje. Kava. Dat is een plant, het ziet er uit als een boom/takjes en dat mixen ze dan met water en het word gebruikt als medicijn, want je word er hele slaperig van. Nou dat merkte ik wel haha, en het is nou niet echt bepaald lekker haha. Maar er hoort ene hele ceremonie aan vooraf dus dat was wel heel bijzonder om mee te maken.

De volgende morgen stond een snorkeltripje op de planning. Met nog een paar andere gingen we op naar de Blue Lagoon om lekker te snorkelen. Het was echt super helder blauw water en heel wat verschillende vissen, erg mooi om te zien. Die middag had ik m'n ferry naar het volgende eiland. Ik verbleef nu op White Sandy Beach. M'n bed was wel even een stuk lekkerder hier en ik had een net om m'n bed heen tegen de muggen, heel fijn als je er allergische reacties op krijgt. Die middag niet veel gedaan lekker ontspannen en toen hadden we een buffet met typisch Fiji eten. Die avond kregen we een dansshow en werd ons ook de Bula dans geleerd. 's Avonds was ik nog even overgelopen naar het andere resort op dit eiland waar een heleboel dronke Canadese studenten waren, dus daar was ik snel weer uitgekeken haha.

De volgende ochtend ging ik met Mantarays zwemmen. Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar jeetje wat zijn die enorm. Ik had nog nooit zoiets gezien. Ik zag eerst helemaal niets, tot er op een gegeven moment een zwarte vlek van ruim 5,5m breed steeds dichterbij me kwam en ineens nog geen meter bij me vandaan was, oh mijn god, wat zijn die beesten enorm. Maar wat een ervaring om met ze te zwemmen jeetje. Echt ontzettend gaaf!! Die middag lekker gerelaxed op het strand en lekker bijgekleurd. We waren die avond weer met een stuk minder wat bijna iedereen was alweer weg gegaan, nou jeetje het eten was die avond echt 4x zo goed dan die avond ervoor. 's Avonds zaten we weer gezellig bij een kampvuur met een groep en lekker met liedjes mee te zingen terwijl twee jongens op hun gitaar speelde. Heerlijk gevoel.

De volgende ochtend weer lekker ontspannen, dat is tenslotte waar ik hiervoor ben. En 's middags had ik weer een Ferry, richting South Sea Island. Dat is echt zo'n eiland dat je in je hoofd heb bij een onbewoond eiland. Je kon er rondje om lopen in nog geen 3minuten, het was dus niet groot, maar super gezellig om op te verblijven. Ik was meteen even het zwembad ingedoken, niet nadenkend dat het water zout zou zijn haha, daar kwam ik gauw genoeg achter. Deze avond ging ik eindelijk een keer optijd te bed.

De volgende ochtend had ik een dagtripje naar Mana Island. Oh jeetje, wat is het daar mooi. Dat is echt een plekje waar ik eeuwig zou kunnen blijven, zo mooi. Het lunchbuffet was ook echt zoo uitgebreid. Dus lekker wat gegeten daar. Tot we helaas weer de ferry moesten pakken, ik nam de ferry terug naar het hoofd eiland, Viti Levu. Daar verbleef ik in Smugglers Cove. Die avond had ik totaal geen honger dus lekker in m'n bed Paper Towns uitgeleven en gaan maffen.

De volgende ochtend nam ik de bus naar Nadi om even wat souvenirtjes te kopen. In de bus ontmoette ik een duitse jongen waar ik het eerste uur samen mee door Nadi heb gelopen. Daarna ging ik lekker zelf nog heel veel winkeltjes in en uit en kijken waar ik het het goedkoopste kon vinden haha. Uiteindelijk heb ik wat armbandjes en een vlag van fiji voor op m'n backpack gekocht. Ook ben ik naar de fruitmarkt geweest waar ik bananen en een ananas had gekocht. De ananas werd zelfs voor me geschild en in stukjes gesneden zodat ik het zo mee kon nemen en kon eten wanneer ik wou. Ook in een winkel waar ik binnen kwam werd er een Kuva ceremonie voor me gedaan, blijft toch bijzonder omdat mee te maken. Toen ik op de bus stond te wachten werd ik aangesproken door een jongen en we raakte zo aan de praat over van alles en hij was maar verbaasd dat m'n ouders me zo ff naar de andere kant van de wereld lieten gaan haha. Rond een uur of half vier kwam ik terug bij Smugglers en heb nog eventjes op het terras gezeten en raakte toen in gesprek met Augistina, een amerikaanse student die op tripje was met haar school. Ze vroeg wat ik zowel allemaal aan het doen was. Het was wel heel grappig want ze had heel veel bewondering voor wat ik aan het doen was zo in m'n eentje. Ze kon er maar niet over ophouden en dat was toch best wel gek om te horen haha. Voor mij is het inmiddels zo normaal dat ik dit allemaal gewoon 'ff'' in m'n eentje doe. Maar nu ik erover nadenk is het misschien toch niet zo gewoon haha. Ik heb in ieder geval een plekje in Ohio waar ik nu kan verblijven haha. Ook één van haar proffesors wilde graag al mijn contactgegevens hebben aangezien hij graag een tripje naar Nederland wil plannen en dan alles van een local wil weten haha. Dus wieweet.

Die avond mezelf lekker verwend met een diner in het restaurant en daarna in bed nog even wat gelezen. Ik ben nu begonnen in Just One Year. De volgende ochtend gauw ontbeten en m'n backpack weer ingepakt, want aan alles komt een einde en zo ook aan m'n tripje naar Fiji. Vandaag zou ik namelijk alweer terug vliegen om 2uur stond m'n vlucht gepland. Maar eerst nog even in de ochtend lekker van het zonnetje genoten en ontspannen voor ik naar het vliegveld ging.

Op het vliegveld moest ik nog een poosje wachten voor het vliegtuig vertrok. Het vliegtuig had overigens echt super moderne schermpjes, met een chatprogramma op het zodat je met iedere stoel in het hele vliegtuig in contact kunt blijven, best awesome. Jammer genoeg heb ik weer iemand naast me zitten die heel erg aan de maat is zegmaar en kan ik me dus amper bewegen, joehoe, jippie mij. Haha. Ik ben er inmiddels ook achter dat ik mijn laatste nacht in Fiji bedbugs had. Dat zijn een soort bedluizen, die hebben me helemaal lekgebeten en ik zit dan ook onder de rode bultjes en heb overal jeuk en voel me er ook heel misselijk door. Dat is echt even een klote einde van zo'n geweldig tripje.. Inmiddels ben ik naar de apotheek geweest en heb al pillen tegen de pijn./jeuk en als het goed is moet het over 10dagen volledig weg zijn..

Die avond had ik met wat meiden afgesproken om wat te gaan drinken als afscheidsborrel. Het was echt onwijs gezellig en ik ga ze allemaal onwijs missen. Het is zo gek dat je in toch wel een korte tijd zo hecht kan worden met mensen.. Heel gek om hun allemaal gedag te zeggen, hoewel het nog niet voelt als afscheid, dat komt vrijdag op het vliegveld gok ik..

Inmiddels is ook m'n allerlaatste dag in Nieuw-Zeeland aangebroken, jeetje wat is dit raar. Ik weet echt even niet hoe ik me hierover moet voelen. Ik voel me heel erg down vandaag. Ik kijk dan ook enorm op tegen morgen, wanneer ik afscheid moet nemen van mijn hostfamily. Gelukkig word ik in Sydney opgewacht door familie en verblijf ik bij hun, en daar heb ik dan wel weer enorm veel zin in!

Vandaag staat nog een super druk dagje met alles regelen, m'n spullen wassen, alles inpakken en kijken of ik alles wel echt mee kan nemen...

Het einde is nu echt inzicht.
Ik kan maar één ding over Nieuw-Zeeland zeggen en dat is dat het echt een geweldig land is, waar een deel van mijn hart voor altijd zal blijven. Ik heb nu echt een tweede thuis..

Liedje om te luisteren: Coldplay - A sky full of stars

•It's time to move on•



South Island Trip: The only limits in life are the ones you make


De laatste weekjes vlogen voorbij...
 
In het weekend van koningsdag heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Behalve op zaterdag. Op zaterdag ging ik samen met Saskia en Jessica naar Waiheke Island. Daar hadden we een buspas gekocht voor de hele dag en zo konden we het hele eiland makkelijk over. We hebben voornamelijk lekker strandjes gegeken en ervan genoten of wijngaarden bekeken. 's Avonds bij een barretje wat gegeten en even verderop gezellig nog een wijntje gedaan. Voor we de ferry terug naar Auckland namen. Verder dat weekend voornamelijk bezig geweest met m'n kamer opruimen. Op maandag was het ANZAC herinneringsdag en waren we dus betaald vrij en kwam Esther langs. Beetje Nederlanders onder elkaar met koningsdag haha. Die week vloog verder voorbij. Kids gewoon van en naar school brengen en Donderdag had ik Cohen de hele middag ivm oudergesprekken. Op vrijdag ben ik de taart voor Aurelia haar birthday gaan maken samen met Jacintha. Ik had van alles in mijn hoofd wat ik wou, nu moest het nog werkelijk worden haha.

Daar gingen we dan, laagje voor laagje, ieder een andere kleur want ik wilde een regenboog taart maken. Het duurde een tijd, maar dan heb je ook wel wat. Ik was supertrots op mijn mooie taartje. En hij was ook nog eens super lekker!

Op zaterdag was Aurelia's verjaardag feestje. Fiona's moeder bleef ook een nachtje slapen om te helpen, dus het was lekker druk in huis. Ik had me als verrassing omgekleed als Anna van Frozen en Aurelia wist niet wat ze zag. Ze vond het helemaal geweldig. En zei constant maar Oooh you so pretty Romy. Het kinderfeestje was super geslaagd en iedereen heeft het onwijs naar z'n zin gehad. Na het opruimen was ik lekker ff op bed gedoken en toen kwam Fiona even langs. Of ik zin had om mee te gaan naar Cinderella the movie. Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Ooh wat was het onwijs leuke en mooie film. Ik kan er echt helemaal bij wegzwijmelen haha. Na de film zijn we bij een Japans restaurant uiteten geweest, echt een super ervaring weer. Zeker voor herhaling vatbaar.

De volgende dag ging ik samen met Denise naar de Kitekitefalls en naar de Fairy falls. Bij beide hebben we wandelingen gemaakt, en oh wat was het fijn eindelijk Denise weer te zien! Onwijs gezellig gehad die dag en weer lekker veel bijgekletst.

Op maandag was het dan echt Aurelia's verjaardag. Ik kwam boven in een Olaf kostuum, Aurelia vond het helemaal leuk haha. Ik gaf mijn cadeautjes aan haar en toen ging iedereen alweer naar werk en school toe. Gezellig de hele ochtend met de jarige job gespendeerd. Fiona kwam vlak voor lunch thuis en toen gingen hun samen weg, mocht ik weer lekker schoonmaken. Na het avondeten kwam m'n taart als verrassing voor Aurelia. Ze vond het regenboogcake maar bijzonder, wel positief bijzonder, maar ze snapte er helemaal niets van haha. Gelukkig vond ze de cake wel yummie. Op Dinsdag ging ik samen met Dean's vader Garth golfen. Het was echt zoo leuk haha. Totaal niet verwacht, het ziet er altijd zo lang dradig uit, maar als je het zelf speelt is het een stuk minder. We hebben in ieder geval een hele leuke dag gehad. En het leukste was natuurlijk met een golfkarretje over de baan heenracen haha. Die middag kwam Mandy alweer voor de laatste keer langs, Aurelia was er niet, dus we waren gauw klaar eigenlijk. Het blijft toch gek hoor, dat ik als het ware al klaar ben.

Op woensdagavond had ik afgesproken met Sam, die Chinese jongen die ergens in het begin mijn kamergenootje was. We gingen naar Devonport en reden op Mt Victoria. Het uitzicht was echt super, mooi over de hele stad. Daar hebben we een aardig tijdje gezeten gekletst over van alles en nog wat en gewoon genoten. Op donderdag weer hele dag aan m'n afscheidscadeautje gewerkt en op vrijdagavond kwam Katha langs. We gingen een Frozen filmpje opnemen haha. En we hebben het gewoon gezellig gehad, lekker relaxed en koekjes gegeten haha.

Zaterdag stond eigenlijk een dagje winkelen met Denise geplant, maar helaas was ze ziek dus dat ging niet door. Misschien ook maar beter voor m'n portemonnee haha. Dus ik heb rustig m'n kleding gewassen, kamer opgeruimd en m'n afscheidscadeautje verder gemakt. Nog even lekker uitgebreid gedoucht en toen begon het gevoel dat ik de volgende ochtend weer zou gaan vliegen toch wel binnen te komen. Super veel zin in natuurlijk, maar toch ook heel raar na 6maanden bij de familie Thomas in huis te hebben gezeten. Die avond kwamen Fiona haar neef en vrouw bij ons slapen en hebben we dus lekker uitgebreid mee gedineerd. Na het eten kwamen de kids, Dean en Fiona ineens met een bonecarved ketting voor me. Het is in de vorm van een vishaak, die staat voor health, safe travels en voor de rest van de journeys in je leven. Hij is ingegraveerd met de typical NZ steen Jade. Ze hebben hem ook allemaal tegen hun lichaam aangehad en aan hun favoriete moment met mij gedacht, echt super lief. Ik schoot natuurlijk helemaal vol. Ik ben me wel langzaam aan het voorbereiden op de 29e wanneer hun mij echt voorgoed afzetten op het vliegveld, maar dit had ik niet zien aan komen. 's Avonds nog even met Dajen geskyped en m'n backpack ingepakt.

Nou na een nacht waar ik ieder half uur op de klok voorbij heb zien komen was het toch wel zover. Ik weet niet wat het was, was totaal niet zenuwachtig voor het vliegen maar gewoon voor het feit dat ik start met m'n reis opweg terug naar huis denk ik. En ja ik krijg gewoon al helemaal een gek gevoel als ik denk aan het feit dat ik straks weer in Nederland ben. Tuurlijk heb ik er onwijs veel zin in , maar ik ben wel bang dat ik in een gat val ofzo. Maargoed mijn wekker die ik dus totaal niet nodig had was allang al wakker, ging om 5.30 en een uur later was Denise er om me op het vliegveld af te droppen, de vlucht ging echt super snel had nog geen eens m'n tijdschrift uitgelezen of ik was al in Queenstown geland. Toen besloot ik om maar even met de backpack en al naar een winkelcentrum verderop te gaan lopen zodat ik nog wat boodschapjes kon doen. De bus van het vliegveld naar centrum van Queenstown was $12 en daar had ik eigenlijk niet zo veel zin in om te betalen, dus ik ben gewoon op het parkeerterrein aan mensen gaan vragen ofze toevallig richting het centrum gingen en jahoor ik stapte bij een familie met twee kids in de auto die me even in het centrum hebben gedropt. Eenmaal ingecheckt n al bij het hostel had ik bedacht om omhoog te lopen waar de gondela. Het was onwijs steil meer als 800m omhoog, maar ik wilded geen $30 betalen voor een gondel ritje van nog geen twee minuten. Dus het eerste beste kamergenootje gevraagd of ze zin had om mee te gaan, en daar gingen we. Het uitzicht was super! Echt sprookjesachtig. Daarna weer naar beneden gelopen en toen even rustig aan gedaan. Inmiddels was het 6uur geweest dus ik ging lekker m'n avondeten klaarmaken, bruine rijst, broccoli en verse vis. Toen raakte ik aan de praat met een jongen en halverwege het gesprek bleken we allebei Nederlands te zijn, heel grappig haha. Die avond ben ik met een Duits meisje die ik ook in de keuken had ontmoet wat barretjes afgeweest. Mandagochtend even lekker tot 9uur in bed gelegen, gauw ontbeten en alles ingepakt want moest om 10uur uitchecken. Het weer zt helaas niet echt mee, het regende jammer genoeg. Dus toen ben ik lekker naar de Ivan Clarke art gallery geweest, hij maakt echt waanzinnige schilderijen met katten en honden in de meest adembenemende natuurgebieden. Nog even geluncht en toen de bus naar Te Anau genomen, dat was ook weer zoiets, ik had perongeluk de bus voor dinsdag ipv maan\dag geboekt, heel handig haha. Maar gelukkig mocht ik evengoed mee!

Na de busrit naar Te Anau zette de buschauffeur me bij m'n hostel af. Het regende nog steeds lekker hard, maar ik wilde niet stil zitten en niets van Te Anau zie. Ik heb m'n hardloopkleding aangedaan en daar ging ik, naar de start van de Keplertrack hardgelopen en weer terug. Even opgewarmd door een lekkere warme douche. En daarna lekker spaghetti met broccoli en een soort cottage cheese, yum! Na het eten lekker met Svet geskyped want ik had gratis Wifi die daar goed genoeg voor was. Verder de hele avond lekker me teen kamergenootje uit de UK verhalen uitgewisseld. Niet te laat gaan slapen, want m'n wekker ging weer optijd. Nog even met pap&mam geskyped en na het ontbijt ook nog even met Sabrina. Om half negen kwam de bus me alweer oppikken om richting Invercargill te gaan. Ik zat naast een superlief vrouwtje van in de 70 die oorspronkelijk uit Schotland vandaan kwam en we raakte uitgebreid in gesprek over van alles. Halverwege moest ik overstappen in Five Rivers om verder naar Invercargill te gaan. Het weer zat helaas nog steeds niet mee. Het regende nog steeds lekker hard, gelukkig was er niet zo'n erge wind meer. Eenmaal in Invercargill me spullen bij de I-site gedropt en naar Pak'n Save gelopen. Op de terugweg brak de hendel van m'n tas, heel fijn.. Dus ik snel bij de Warehouse een recyclebare boodschappentas gekocht en dat is dus vanaf nu m'n handtas haha. Daarna m'n lunch tevoorschijn gehaald en gewoon lekker in het bezoekerscentrum met m'n plasticbordje zitten lunchen. Toen nog even bij het museum en de Art Gallery een kijkje genomen. Rond drie uur werd ik opgepikt om de bus naar Bluff te nemen en van daaruit de Ferry naar Stewart Island. Hoe mooi het weer die dag in Invercargill was, hoe slecht het op Stewart Island was. Ze zeggen trouwens dat de Ferryrit naar Stewart Island altijd dramatisch is en veel mensen overgeven, maar ik had nergens last van, in tegendeel. Heerlijk toch met zonsondergang op het water, ik genoot in ieder geval. Ik had op dat moment wel echt even een besef van jeetje wat is de time toch voorbij gevlogen, straks zit ik alweer in Nederland en heb ik al die vrijheid met dingen doen totaal niet meer, en begrijp me niet verkeerd ik kijk onwijs uit om iedereen weer te zien, maar dat is het dan ook. Ik ben benieuwd hoelang het duurt voor ik me volgende reis alweer geplant heb haha. Ik ben in ieder geval al vanaf het moment dat ik in Nieuw-Zeeland was alweer aan m'n volgende reizen aan het denken haha. Inmiddels was ik al een ijsklontje geworden door de koude wind op Stewart Island en moest toen nog vanaf de Wharf naar de Backpackers lopen. Oh wat was het koud en wat verlangde ik naar Fiji op dat moment. Nja het was gewoon totaal iets anders wat ik hier alle.maal van plan was in vergelijking tot Fiji. Gauw een warme douche genomen en met m'n Zweedse kamergenootje aan de praat geraakt. Die avond deden we een shared dinner met alle mensen in het hostel, want hoeveel idioten gaan nou naar Stewart Island buiten het seizoen. Oh dat was toch wel heerlijk als je zelf alleen maar rijst ofzo hebt en de rest kwam met lam, soep, salades en noem maar op aanzetten, Natuurlijk was het keihard aan het regen heel fijn als je van plan bent om op driedaagse trektocht in de bossen te gaan de volgende ochtend. Die avond ben ik met drie andere meiden naar een veld achter het hostel gelopen, want Stewart Island staat erom bekend dat je Kiwi's in het wild kunt spotten. Uiteindelijk hebben we er dan ook eentje gehoord nog geen meter bij ons vandaan, maar je moet heel stil blijven staan en helaas konden we hem niet met de zaklamp vinden, want ze zijn heel moeilijk te spotten door hun schutkleur. Maar wat een bijzonder geluid maken ze joh haha. Daarna zijn we naar boven gelopen op een heuvel en jaja ik heb het zuiderlicht gezien, de Aurora Austrealis. Het was heel bijzonder, ik zag echt alle lichten bewegen. Ik zag helaas niet de paarse kleuren, maar wel blauwe, groene en gele. Heel gaaf.

De volgende ochtend (woensdag) was het weer heel wisselvallig, uiteindelijk ben ik begonnen aan m'n track, Rakiura Track is degen die ik deed, rond een uur of elf, ja mam in m'n eentje (ik weet dat je het liever niet had, maar je weet inmiddels wel dat ik toch doe wat ik zelf wil). Zo'n track houd in dat je ongeveer gemiddeld 6uur per dag loopt en dan in een hut overnacht en zo weer verder gaat naar de volgende hut. Het begon al leuk want nog voor de track echt begon liepen er al drie hertjes voor me. Even later vlogen er een aantal roofvogels nog geen meter boven me, kijk dit is waar ik voor kwam. Het bleef 2/3e deel van m'n wandeling droog, eerste stop in Kapiti Bay eigenlijk niet echt gestopt alleen even rondgewandeld en weer verder gegaan op naar de eerste hut. Langzamerhand begon het te spatteren, toen kwam ik net een bord tegen met nog 1,5uur te gaan. Nou uiteindelijk plensde het natuurlijk. Drijfnat kwam ik bij de North Arhm Hut aan. Gelukkiug waren er al mensen dus het vuur stond al aan. Gauw wat warms aangedaan en wat mensen lief aangekeken of ik op hun gasbrander even wat water mocht koken, want ik verwachtte dat net als bij de Pinnacles Hike alles aanwezig zou zijn in de hut qua branders, maar helaas pindakaas. Veel inspirerende mensen ontmoet in de hut. Een Canadees meisje/vrouw, Annie van 30 (ze was echt heel klein), die heel NZ heeft gelopen van Cape Reinga tot Bluff. Uiteindelijk vroeg ze of ze een portret van mij mocht maken. Die avond ook een meisje uit Zuid-Korea ontmoet die allemaal verse zalm mee had en dat graag met mij wilde delen, geen probleem, oeh wat was dat yum! De tweede dag was het weer 's morgens prima, ik heb deze dag met drie meiden uit Zwitserland gelopen. We hebben het gelukkigd e hele wandeling droog gehad, en de hut waar we in verblijven, Port William Hut, is aan de zee, echt een super locatie. Heerlijk rustgevende, want je moet minimaal 6uur lopen om er te komen.

Die avond zijn we nog kiwi's gaan spotten, maar helaas het weer werd steeds slechter dus de kiwi's kwamen niet tevoorschijn. Laatste dag van m'n track was alweer aangebroken. Ook vandaag liep ik met Anja, Mirjam en Franziska. Deze wandeldag vond ik wel echt de mooiste. Je moest een heel stuk over een strand waar je alleen na lang lopen kunt komen en we liepen veel langs de kust. Het water is hier trouwens echt oz onwijs helder! Na een paar uur voelde ik me knie ineens heel erg. Mja wat wil je dan na zoveel lopen in een korte periode, constant berg op, berg af. Gelukkig werd het niet te erg. Eenmaal bij het einde van track moest je ook nog 6km naar het dorp lopen, oh die vond ik toch echt hel hoor. Ben je eigenlijk al klaar, maar toch niet. Uiteindelijk in Oban gauw naar de backpackers gelopen om m'n spullen op te halen en ik zou die meiden bij de Ferry weer zien. Lekker even een warme douche genomen, wat gegeten en m'n spullen weer gepakt. Ik moet wel zeggen dat ik toch wel trots op mezelf ben dat ik het ondanks het weer en de kou toch maar gewoon even gedaan heb. Ik had nooit verwacht dat ik zoiets zou gaan doen, ik bedoel het is niet niets met 20kg op je rug zoveel te lopen, maar ik heb het toch maar even gedaan en ben onwijs blij met deze ervaring. Rond een uur of drie zat ik alweer op de Ferry richting Bluff. Toen van Bluff met de bus naar Invercargill. Daar stond weer een nieuwe ervaring klaar voor me. Ik had namelijk via Couchsurfingmensen gevonden waar ik voor een nachtsoms bij kon slapen voor niets. Couchsurfing houd zegmaar in dat je een bank aanbied waar mensen op kunnen verblijven voor een nacht voor niets en hun dan soms daar wat tegenover voor jou doen. Ik verbleef bij een gezin, nja de kids waren niet thuis en de vrouw had plotseling een operatie de dag ervoor en evengoed kon ik blijven slapen, super fijn. Ook had ik die man, Elijah, z'n ouders ontmoet en een heel gesprek mee gehad. Ik was begonnen aan m'n appeltaart (dat was wat hun ervoor terug wilden dat ik verbleef bij hun) en Elijah ging Dawn ophalen van het ziekenhuis. Dat vond ik toch wel gek, maar onwijs aardig. Ik bedoel ze konden mij nog geen uur of lieten mij al alleen achter in hun huis alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Elijah had pizza besteld waar ik ook wat van mocht hebben. Ik hoefde trouwens niet op een bank, ze hadden gewoon twee extra bedden, dus dat was super fijn na twee nachten in een hut. 's Morgens snel alles gepakt en ontbeten en toen bracht Elijah me naar m'n busstop, waar ik de bus naar Dunedin nam. En daar stond ook weer een ervaring klaar, ik zou deze nacht, ook via Couchsurfing bij Ed verblijven.

Hij pikte me op vanaf de busstop en hij had allemaal plannen gemaakt om me te laten zien. We gingen eerst naar Tunnel Beach wat eerst van een rijke koopman was geweest die het u openstelt voor publiek. Maar het was echt onwijs gaaf om te zien, heel mooi. Het waren echt grote rotsen en niet zo'n zandstrand als wij gewend zijn. Daarna gingen we naar een ander strandje in Dunedin die meteen aan de boulevard is zegmaar. Daar was ook een monument voor mensen die van hun leven zijn beroofd door een haai op dat strand, toch wel gek hoor om dat te lezen. Toen even naar z'n huis gegaan om wat te lunchen en m'n spullen te droppen. Hij heeft een appartement boven op een heubel en het uitzicht was dan ook geweldig. Daarna gingen we naar en uitkijkpunt waar je heel Dunedin en de Penninsula (schiereiland) kon zien. Ook nog even een kijkje genomen bij de steilste straat van de wereld. Je kon de huizen als het ware op elkaar zetten zo steil was het. Toen nog even door de stad heen gereden en liet hij me de hele universiteit van Otago campus zien. Toch gek, maar ik kreeg al helemaal zin in m'n studie haha. (misschien ook omdat ik me net vorige week heb moeten inschrijven voor de introweek haha) Daarna nam hij me mee voor een drankje bij een bar waar ze allemaal bijzondere biertjes en ciders hadden. Hij had voor avondeten ook al alles in huis gehaald. Ik ging voor hem koken als bedankje voor alles, wat zijn mensen toch ontzettend aardig als je aan het reizen bent joh. Lekker Mexicaans gegeten en na het eten vertelde we elkaar over waar we vandaan kwamen enzo, Ed kwam namelijk uit de UK dus daar vertelde hij me veel over. Daarna samen Rocky II gekeken en heerlijk m'n bed ingedoken. Fijn joh een tweepersoonsbed voor jezelf ipv met 10 andere mensen op je kamer. Heerlijk m'n wekker een keer niet gezet en gewoon gekeken hoelaat ik wakker werd. Toen lekker ontbeten en backpack weer ingepakt. Ed dropte me weer in het centrum, Ik liep naar het Otago museum om daar even een kijkje te nemen. Dat was erg interessant en leuk om te zien! Er waren exhibities over verschillende culturen, over de Pacific Islands (Whooop bijna naar Fiji) en over Egypte. Ze hadden zelfs een mummie dat deed me denken aan toen ik in Egypte was en de mummie van de farao van Tutanchamon zag (dat voelt ook alweer als eeuwen geleden trouwens). Daarna ben ik naar de Cadbury Chocolate Factory gegaan en heb daar even rondgesnuffeld en uiteindleijk een heerlijke reep Rocky Road chocolade gekocht, yum wat is die lekker haha. En ik wilde geen geld uitgeven aan een tour dus dat maar overgeslagen. Toen was het alweer tijd om de bus richting Queenstown te nemen.

De busrit was echt adembenemend zo mooi. Ik kan er gewoon nog steeds niet aan wennen en probeer er nog zoveel mogelijk van te genieten. In de bus kwam wel echt het besef dat ik eigenlijk nog maar twee dagen in Nieuw-Zeeland heb.. Eenmaal in Queenstown meteen ingecheckt bij m'n hostel. En daarna naar de wereldbekend in Queenstown, Fergburger, waar ik een heerlijke Falafelburger had, yummm. Lekker gedoucht en optijd m'n bed ingedoken, want de volgende ochtend stond er wat spannends geplant.. Jammer genoeg moest ik m'n kamer met 7 anderen delen en was de bar onder onze kamer dus uiteindleijk pas rond een uur of half twee in slaap gevallen . En toen was het toch echt zover, vandaag ging ik de Nevis Bungy doen. Hier had ik me al de hele week druk over gemaakt haha. Het is niet niets 134m in een ravijn springen. Nou dat was het ook zeker niet. Het was nog even spannen of ik wel kon springen want ivm de wind hadden ze nog niemand laten springen. Gelukkig begonnen ze al snel. Het leuke was dat je eerst met een soort karretje boven het ravijn naar de bungyplatform werd getakeld, want dat platform bungelde daar ook maar wat haha. Natuurlijk mocht ik als eerste, dat moment op dat ik op dat plateau moest gaan staan vergeet ik nooit meer. Jeetje wat is 134m ineens hoog, maar gek genoeg leek de grond toch super dichtbij haha. Maargoed ik had zoiets van fuck it, en daar ging ik. Jeetje wat was het awesome en veel te snel voorbij haha. Echt super gaaf!!! Toen snel weer geluncht, m'n backpack opgehaald bij m'n hostel en op naar het vliegveld. Nou daar stond ik dan langs de weg en m'n duim omhoog voor een lift. Gelukkig duurde het niet al te lang voor er mensen stopte en me op het vliegveld dropte. En toen zat ik alweer in het vliegtuig terug naar Auckland, deze week is voorbij gevlogen, aar er staat weer van alles te wachten voor me. Want morgen staat m'n vlucht naar Fiji voor me te wachten!!

Woehoee, let the sun shine!!
 
 
Liedje om te luisteren: Blof - Spijt heb je morgen maar
💗

zondag 19 april 2015

17 days left in Milford..


Toen was het alweer dinsdag 31 maart. Die dag niet heel veel gedaan. Alleen even wat dingetjes geregeld voor een mogelijk extra baantje. Nou dat is mooi gelukt, want woensdag en donderdag kon ik al meteen aan de gang. Ik heb nu ook een schoonmaakbaantje voor de uren die ik overdag vrij ben. Ze hadden iemand nodig voor een korte periode en aangezien ik niet heel lang meer bij de familie ben, kwam het helemaal perfect uit. Het schoonmaken is niet niets hoor, je moet flink aanpoten en binnen bepaalde tijdsperiodes het huis klaar hebben, want je krijgt niet meer uitbetaald. Woensdagavond namen Sue en Gart, Dean's ouders, mij mee uiteten. Wist ik veel joh. Ik dacht we gaan gewoon even gezellig wat drinken, tot Garth me 's middags smste dat we naar de Italiaan gingen haha. Oh wat was het gezellig, en wat zijn het toch lieve mensen. Donderdag ook weer schoongemaakt en 's avonds was het dan eindelijk zover!

Mijn tripje samen met Katha naar Wellington! Om tien uur vertrok de bus vanuit Auckland en de volgende ochtend kwamen we rond een uur of 8 aan. Eerst even een rondje gelopen, bij het treinstation gekeken, toen wilde we een rondleiding doen in het parlement, maar het was natuurlijk goede vrijdag, dus vrijwel niets was open. Onze spullen maar bij het hostel afgedropt en Mount Victoria op gelopen. Natuurlijk hadden Katha en ik de stijlste weg gekozen haha. Maar het was het zeker waard, wat een enorm mooi uitzicht over de gehele stad heb je zeg. We hadden ook echt heerlijk weer, dus dat was super fijn. Ook echt weer een actie voor mij trouwens, Katha en ik hadden een gesprek over onze kont hahaha, vraag me niet waarom, maargoed ik zei lacherig dus van: I love my butt a lot. Ik kreeg toch aparte blikken van de chinezen naar me toe geworpen ahahha. Bij ons hostel zat wat avondeten in dus dat genomen en 's avonds zijn we “uit” geweest. Dat was dus ook weer zoiets, vanwege het vele comazuipen op zulke 'feestdagen' kun je alleen ergens een drankje krijgen als je bij datzelfde restaurant/bar een gehele avondmaaltijd heb gehad. Erg leuk als je eten bij het hostel is inbegrepen.. Maargoed de bar waar wij ons eten geserveerd hadden gekregen konden we dus wel in. 's Middags had ik al vrienden gemaakt met onze kamergenootjes en die gingen dan ook mee. Ze geloofde beide nooit dat er iemand in de bar zou gaan dansen, Katha's reactie: hahahah well you don't know Romy yet. Nou precies. Ja okee er was niemand aan het dansen, maar goed wat maakt mij dat uit, ik zit aan de andere kant van de wereld niemand kent mij, dus ik ging heerlijk los in m'n eentje op de dansvloer en al gauw stond iedereen mee te dansen haha.

De volgende ochtend was het wakker worden erg zwaar. Maar we gingen weer op pad. Eerst lang het parlement en daar een rondleiding doen. Daarna rustig richting de haven gelopen en naar het Te papa museum geweest, daar hebben we de hele middag verder in gespendeerd. Echt wat een enorm museum, erg adembenemend. Er was ook een expositie over Air New Zealand, wat ik erg interessant vond! “s avonds samen met onze nieuwe kamergenootje uit de USA naar de nightmarket geweest en daar lekker midden op straat gezeten om te genieten van de lifemuziek. Beide lagen we 's avonds helemaal dood op bed en hebben verder ook niets meer uitgevoerd. Op zondag gingen we fietsen huren om lekker rondom de oostkust te fietsen. Wat erg lekker was, goh wat mis ik mijn fietsje toch. Uiteindelijk hadden we rond de 45km gefietst die dag, wel met een elektrische fiets natuurlijk want Wellington is niet voor niets ook wel Windy Wellington genoemd. Aangezien we nog tijd over hadden zijn we nog naar het museum van zee en Wellington's geschiedenis geweest. Fietsen ingeleverd en uitgeweest in Courtney Palace. De uitgaansstraat van Wellington. We gingen uit met onze roommate uit de states. Echt een super lieve jongen. Hij was net uit een relatie van 4jaar en zat daar zo mee dat hij maar had gekozen om even ertussen uit te gaan. Echt een geweldige avond gehad en oh wat zijn Jägerbombs toch heeerlijk.

Maandagochtend zijn we begonnen in de Art Gallery waar een paar hele interessante stuken aanwezig waren. Bijvoorbeeld over de maffiabendes in Nieuw Zeeland. Daarna namen we de famous red Cable Car omhoog en zijn via de Botanic Gardens weer naar beneden gelopen. Daarna naar een heel schattig kerkje St. John geweest en een kijkje binnen genomen. Verder die dag hadden we niet heel veel op de planning, dus hebben we lekker de trein genomen richting een outletshopping en daar even wat uurtjes gespendeerd. Ik was erg trots had maar $13 uitgegeven haha. Daarna terug naar het hostel gegaan, ons daar omgekleed en toen lekker gerelaxed op de bank want we gingen die avond alweer richting Auckland. Tien uur vertrokken we weer en volgende dag om 8uur kwamen we terug in het centrum. Echt een super weekend gehad met een topper!
's Middags al meteen weer met de neus op de feiten gedrukt, want Cohen's paasvakantie was begonnen. 's avonds was ook meteen m'n babysit night. Op woensdag gingen we naar de Dream Au Pair playgroup in One Three Hill. 's middags hadden we ook weer wat leuks op de planning, we gingen naar Spongebob the movie. Opzich best een leuke film, maar nou niet bepaald mijn ding hahah. Op donderdag ging Cohen voor het eerst de buitenschoolse opvang uitproberen, voor als ik wegga. Dus ik kon weer lekker een dag schoonmaken bij mijn andere job. Op vrijdag hadden we een playdate met Taylor en zijn oma Debby. We gingen naar Inflatable World, een indoor speelparadijs zegmaar. Daar hadden we als verrassing Pizza's laten bezorgen, oh wat waren ze blij haha. 's Middags hadden Cohen en Aurelia zwemles, dus pikte we Aurelia vroeg op van de kindy en gingen daarna op naar het zwembad eerste halfuur Aurelia, tweede halfuur Cohen. Eenmaal weer terug snel aller georganiseerd voor het avondeten en dat klaargemaakt. Na het avondeten nog even snel een appeltaart zonder suiker klaargemaakt, want de volgende dag zou ik naar Tauranga gaan.

Om 5.30u ging mijn wekker al om optijd alle bussen te kunnen halen. Daar ging ik dan, opweg met mijn appeltaart en rugzak op naar Celia en Paul. Eenmaal in Tauranga aangekomen zaten ze al vol smart op me te wachten echt super lief. We namen eerst even een kijkje in de Art Gallery, en ja jongens er hing zelfs een foto in de expositie van een Nederlandse fotograaf, de landelijke trots kwam toen wel even opspelen haha. Daarna even gauw ergens een hapje eten en toen op naar hun huis. Celia en ik gingen kayakken, wat erg leuk was! Na het Kayakken gingen we op naar Maunt Maunganui, want die wilde ik toch nog wel graag een keertje omhoog. Dat gingen we dan ook maar mooi eventjes doen, het was nog best een klim. Helemaal als het super benauwd is. Maar het was het allemaal wel meer dan waard, ondanks dat Paul ons via de geitenweggetjes i.p.v. Op de gewone haha. Het uitzicht was echt super, zonsondergang over de gehele Bay. Er waren ook allerlei Hanggliders en dat is zeker iets wat op mijn to do list is terecht gekomen nu haha. Natuurlijk moest ik ook even wat avontuur opzoeken en klom dan ook naar een rots toe die een geweldig uitzicht gaf. Het enige was dat links van me een ravijn van ongeveer 70meter was haha. Maargoed wat is het leven zonder risico's? Die avond hadden ze typisch Nieuw-Zeelands gekookt, Lamb with mincesauce. Het was voor mijn gevoel een hele aparte combinatie muntsaus met lam.

Op zondagochtend namen ze me eerst mee naar hun Yoga les, wat echt super was! Heb mezelf er echt heerlijk kunnen ontspannen, zeker voor herhaling vatbaar! Na de Yoga gingen we ontbijten bij een klein café en daarna namen ze me mee naar een oude Goudmijn waar je nu allerlei tracks kan doen door de mijnen heen. Wat toch echt heel erg indrukwekkend is. Na al dat gewandel gingen we nog gauw even ergens wat eten, want helaas ging mijn bus alweer terug die avond. Het afscheid nemen was echt niet leuk. Ik ben beide echt super dankbaar dat ik hun heb mogen ontmoeten en mij zo gastvrij hebben ontvangen. Eenmaal in de bus bleek dat we nogal achter op schema liepen. Ik maakte mij daar eigenlijk niet zo heel druk om, tot een halfuur voor we in Auckland aankwamen, ik de allerlaatste bus ging missen richting de North Shore als we niet door reden. Ik Fiona al gesmst of ze nog wakker was, maar kreeg geen reactie. Gelukkig was ik nog net optijd voor de bus. Onderweg er naar toe rennend, bleek dat ik 1 dollar te weinig cash had, dus ik met een random stranger praten en kreeg zo twee dollar. Uiteindelijk was ik dan ook half één thuis i.p.v. Half elf, maar goed we leven nog.

Maandagochtend ging ik even lekker skypen met Esmee voor mijn dag echt zou beginnen. Ik had vandaag beide kids vanwege de schoolvakantie. Ook kwam Mandy weer op bezoek om te kijken hoe het gaat. Gelukkig was die weer helemaal tevreden en nu hebben we dan ook de allerlaatste bezoekdatum afgesproken. Die middag het hele huis schoongemaakt en 's avonds ging ik naar een kickboxbootcamp. Je mag drie lessen gratis proberen, dus ik dacht waarom laat ik het niet gewoon proberen? Het was echt super leuk!
Op dinsdagochtend was het de hele ochtend keihard aan het plenzen dus hebben Cohen en ik niet heel veel gedaan. 's middags zijn we gaan wandelen bij Muriwai beach. Wat echt super mooi was! En toch handig hoe je zo allerlei tripjes kunt combineren, want ik was zelf ook nog helemaal niet naar Muriwai geweest. 's avonds ging ik weer oppassen en even gezellig skypen met m'n mam.

Op woensdagochtend ging mijn wekker om 5.00u, want om 6uur stond er weer een bootcamp ingeplant. Dit keer Tone Up. Ook al was het super vroeg. Ik vond het heerlijk! Verder die dag was Cohen weer bij de buitenschoolse opvang een dagje dus heb ik weer de hele dag huizen schoongemaakt. Op donderdagochtend even met Michelle geskyped. Om 10.00u had ik Cohen opgegeven voor een Lego workshop dus daar zijn we eerst heen gegaan, heerlijk zo je kind achterlaten en zelf lekker winkelen. 's middags hadden we weer een playdate met Taylor en Debby. We gingen naar een voorstelling genaamd Mrs. Mcinthy and the bizarre plant. Heel leuk om te zien! Op vrijdag moesten we eerst langs de opticiën voor Cohen, daarna zijn we richting de Waitekere Ranges gereden. Daar gingen we een leuke wandeling doen en lekker lunchen. En via de Scenic Route weer terug naar de North Shore.. 's Middags hadden ze weer zwemles dus daar gingen we heen. Aurelia was super goed tijdens haar les. Cohen daarentegen wat minder. Hij duwde één van de andere jongetjes de hele tijd onder water en op dat moment dat ik daar op aan het focussen was, begon Aurelia naast me in haar broek te plassen, jeej wat is het toch leuk om Au Pair te zijn.

Zaterdagochtend werd ik optijd opgehaald door Franzi. Op naar de Coromandel. De Pinnacles hike stond op de planning. We gingen met ze viertjes; Franzi, Saskia, Clara en ik. Iedereen was natuurlijk weer duits, behalve ik haha. Het weer viel 's morgens gelukkig nog wel mee, maar eenmaal bij het startpunt aangekomen kwam het met bakken uit de hemel. Heel fijn als je weet dat je ruim 4 uur moet gaan lopen om bij de hut aan te komen.. Nadat we nog allemaal even droog in de auto onze lunch hadden genomen moesten we toch echt vertrekken. Nou na 5seconden was ik natuurlijk al drijf en drijf nat. Toen bleek ook nog dat we in de eerste vijf minuten al een rivier moesten oversteken die tot mijn knie kwam. De hike was alleen maar omhoog, heel fijn als het zo hard regent dat de regen als een soort rivier over de grond weer naar beneden komt. Levensgevaarlijk dus eigenlijk. Op een gegeven moment na twee uur te hiken, begon het keihard te onweren. Nou opzich vind ik dat meestal niet zo heel erg, maar als je midden in een bos loopt ik weet niet hoe hoog en als je dan naast je kijkt en alle bomen om je heen al een keer door de bliksem zijn geraakt aangezien er geen takken meer aanzitten, ja toen voelde ik me toch echt niet zo veilig meer. Ik zal eerlijk zeggen, ik was gewoon doodsbang haha. Ietsje verderop moesten we nog een rivier oversteken die gewoon tot boven je heupen kwam en super sterke stroming had, ik was dan ook drijfnat en had aardig wat krassen van alle stenen op mijn handen. Uiteindelijk kwamen we dan bij de hut aan, oh wat waren we blij haha. Daar heerlijk bij het vuur opgewarmd en wat gegeten. Toen raakte ik aan de praat met wat kiwi's en daar hebben we de hele avond lekker meezitten kletsen. Wat bleek nou, wij hadden de lange route omhoog genomen haha. Als we ietsje verderop waren gestart had het ons 1,5 uur en wat rivieren oversteken minder gekost haha. Maargoed we hebben het gedaan en overleefd. Die nacht heeerlijk geslapen in een natte slaapzak.. ahum. Haha Maar goed de wekker ging weer optijd de volgende ochtend, want vanaf de hut was het nog 50min one way om de pinnacles echt op te gaan. En wij wilde wel graag de zonsopgang vanaf daar zien. Nou heel leuk. Het was super bewolkt, maargoed we zijn evengoed omhoog gegaan. Terug bij de hut snel ontbeten en toen weer op naar beneden, naar de warme auto haha. De terugweg was dan ook een stuk minder lang, ik denk dat we er rond de 2,5/3uur over hebben gedaan. De route was natuurlijk niet al te fijn aangezien het nog heel nat was en alles heel erg glibberig dusja, natuurlijk lag ik een paar keer vol op m'n kont in de blubber haha.
Ondanks alles ben ik super blij dat we het gedaan hebben!
Zondagavond ben ik al een beetje gaan bekijken wat ik alvast opzij kon zetten of weg kon gooien, het is toch nog maar 17daagjes voor ik begin met reizen..

De tijd vliegt echt voorbij.

Ik heb er echt super veel zin in, maar ook weer niet. Ik ga de kids super erg missen, je woont toch voor een aardig lange tijd constant bij ze in huis en ja ze geven me constant knuffels, komen even beneden en komen bij me in bed liggen. Of Cohen's opmerkingen die hij dan maakt. Ik had liefs uit londen aan in de auto en ging het vertalen, zijn antwoord: you know that I can see that girl in front of me right now? Of zijn dagelijkse opmerkingen: I wish you were my girlfriend of dat hij met me gaat trouwen. Of ik was buikspieren aan het doen: Why are you doing that Romy, I love your belly just like that, you don't have to change. Ja dat soort opmerkingen zijn echt te lief natuurlijk. Maar voornamelijk gewoon het feit dat ze zoveel om mij geven. Dat afscheid kijk ik dan ook echt niet naar uit, maar gelukkig kom ik na fiji en het zuidereiland nog even voor twee nachtjes terug.
Inmiddels heb ik het ook weer super druk met alles regelen en kijken of ik het allemaal wel red met mijn geld natuurlijk.. Alles is zo duur. En ik wil natuurlijk alles haha. Fiji is gelukkig allemaal geregeld, maar het zuidereiland bijvoorbeeld niet. Ik weet echt nog niet wat ik daar wil gaan doen. Ik had in mijn hoofd om de Keplertrack te gaan doen, dat is een vierdaagse wandeling door Fiordland. Maar het weer is waarschijnlijk te slecht als ik daar kom aangezien er nu al enorme sneeuwval is. Ik wil in ieder geval Nieuw-Zeeland op een speciale manier eindigen, maar verder moet ik alles nog even gaan uitzoeken deze week..

En dan natuurlijk nog Australië, daar is het al helemaal een chaos mee, want wat is daar veel te doen. Ik weet het allemaal echt niet meer haha. Dus tips zijn welkom!
De komende weken worden nog veel genieten van alles en iedereen. En natuurlijk alles gaan regelen en boeken wat ik allemaal wil gaan doen. Pfoee. En voor ik het weet ben ik alweer in Nederland dan.
Nou laat ik daar nog maar even niet aan gaan denken, ik heb het hier namelijk prima naar mijn zin!



Dikke kus Romy xxx
 
Liedje om te luisteren: James Bay - Hold back the River
 
! Take risks !

maandag 30 maart 2015

Learn to let go of things that let go of you.


Verder had ik het de week van het vertrek van m'n ouders toch nog echt wel een stuk lastiger dan ik had gedacht. M'n hele kamer rook natuurlijk naar thuis. En ik wist het gewoon allemaal even niet meer. Gelukkig had ik dat weekend al een tripje staan en heb toen de Tongariro crossing gedaan, inclusief Mount Doom. En ooh wat was ik trots op mezelf. Wat een enorm mooie wandeling was het, maar wat was het einde dramatisch. Ik deed de wandeling met een paar meiden die ik via fb had ontmoet, die hem ook graag dat weekend wilde gaan doen. De week erna ging al weer een stuk beter ik heb me voornamelijk bezig gehouden met m'n vluchten voor de terugreis en nog wat andere dingetjes uitgezocht. Zo heb ik ook Fiji geboekt!!

Ooh wat een gaaf gevoel is het dat ik daar heen ga joh. Echt kan niet wachten haha. Mijn datum dat ik stop met werken is ook definitief en dat is op 10mei. Op vrijdag 6maart ging ik naar Movie in the Park met Katha en nog wat meiden. Met Katha ging ik het weekend daarna een trip doen. Het was echt super gezellig. Katha en ik konden het super goed met elkaar vinden, het voelde echt alsof we elkaar al tien jaar konden ofzoiets. Die zaterdag wilde ik naar Rangitoto Island. Verder wou er niemand echt met me mee, dus had ik besloten om zelf te gaan. Ik moest de eerste ferry hebben dus dat werd vroeg wakker worden. Zoals jullie wel weten, heb ik nog wel eens moeite met op tijd komen, nou dat is hier nog niet echt veranderd zegmaar. Ik moest de bus van 6,45 hebben en om 6.41 ging ik de deur uit. Het was dan wel aan het einde van de straat, maar als jij aan de onderkant van een heuvel woont is het toch nog best een hele klim omhoog, dus dat werd rennen terwijl ik mijn ontbijt nog geen 5min binnen had haha. Gelukkig de bus gehaald en ook ruim optijd voor de ferry. Het zicht vanaf de ferry was onwijs mooi. De zon kwam net op en gaf een heel mooi effect op het water. Op de ferry raakte ik in gesprek met een jongen uit California en met een jongen uit Zuid-Afrika. Uiteindelijk heb ik de hele ochtend met David, de jongen uit Zuid-Afrika gelopen. Het was echt super gezellig en we hebben echt gesprekken gevoerd over van alles, van uithuwelijken tot reizen tot spraakgebrek haha. Echt heerlijk dat je met een compleet vreemde zo'n fijne dag kunt hebben. Ik heb in ieder geval nu ook voor altijd een plekje in Johannesburg waar ik kan verblijven. David nam één ferry eerder terug als mij, dus ik ging nog eventjes verder wandelen. Toen was ik weer echt even over van alles aan het denken. Hoe geweldig het eigenlijk was, dat ik op een onbewoond eiland met alleen maar natuur gewoon lekker aan het wandelen was en ik was dan ook echt heerlijk aan het genieten en straalde van geluk. Ik was echt weer even helemaal happy.

's Avonds hadden mijn hostparents een feestje dus moest ik oppassen, ze kwamen ook niet thuis dus had ik de kids ook 's nachts zegmaar en de hele ochtend. Daarna ben ik samen met Jacintha naar Music in the Park geweest. Daar even heerlijk gezeten en lekker gepraat over van alles. Ook werden we erg vermaakt door een wat oudere vrouw die erg apart aan het dansen was en eruit zag alsof ze strak stond van de pillen.
Op maandag kwam Mandy weer langs voor een visit om te kijken hoe alles gaat. Die vond het in ieder geval super leuk om te zien dat ik weer lekkerder in mijn vel zat en dat ik het zo naar mn zin had. 's Avonds ging ik nog even lekker wandelen met Jacintha op het strand. Op dinsdag had ik met Debby, Taylor's Oma, afgesproken koffie te gaan drinken in Takapuna. Dat was echt super gezellig, lekker over van alles gekletst, heerlijk zo zonder de jongens haha. Cohen is namelijk erg aan het veranderen op het moment qua gedrag in een negatieve manier. Hij is heel arrogant en eigenwijs aan het worden, maar gelukkig luisterd hij wel nog steeds goed naar mij, alleen is hij echt enorm bijdehand, maar daar kan ik wel tegen haha. Daarna was het weer lekker gerace. Eerst naar de Dutch Store om een cadeautje te halen voor Esther, daarna naar Albany flight centre om mijn vliegtickets naar Fiji op te halen en moest ook nog van alles halen in het winkelcentrum, druk druk druk. Voor ik het wist was het alweer tijd om de kids op te halen en eten te maken. Na het eten ging ik naar New Market waar Esther haar verjaardag vierde. Daar hebben we met een groepje gewoon even lekker gezellig gezeten. Op Donderdag ging ik met Jacintha en Ulrika in Long Bay wandelen. Echt heerlijk van die enorm mooie parken zo om de hoek. Op vrijdag had ik met Sabrina en Annika afgesproken om even gezellig wat te drinken.

Vrijdagavond ging ik samen met Katha naar movie in the park. Vanavond draaide The Fault in Our Stars. Daarna zijn we lekker de stad ingegaan. Wat een barre avond was dat haha. Wat hebben we het leuk gehad. Ik bleef bij Katha slapen en de volgende ochtend pikte we Saskia en Evelyn op en gingen we richting Coromandel. We reden via de westkust omhoog, stopte ondertussen een paar keer om te lunchen en wat wandelingetjes te maken, om uiteindelijk in Whitianga aan te komen bij ons hostel. Snel wat boodschapjes gedaan en gauw naar het restaurant, want low tight was al bijna en dat is de beste tijd om naar Hot Water Beach te gaan. Het leek wel twintig uur te duren, maar uiteindelijk kwamen onze steenovenpizza's tevoorschijn. Daarna snel naar Hot Water Beach gereden. Wat een gekke gewaarwording is dat toch. Sta je daar op het strand in de kou, maar je voeten verbranden door het oh zo warme zand. Wij hadden ook het geluk dat er een cycloon opkomst was, dus de zee was lekker wild, wat af en toe echt angstaanjagend was.. Terug bij het hostel gingen we ons klaarmaken voor een avondje uit. Gezellig wat op het terras drinken en spelletjes spelen. Het leuke was dat Evelyn (een beetje anders dan de rest zegmaar) nog nooit uit was geweest. Dus ik had haar kleding uitgezocht, haar en make up gedaan. Vervolgens had ze lekker wat wijntjes op. En heeft de avond van haar leven gehad. Wij hadden het allemaal overigens super leuk, ookal was er maar 1bar in het hele dorp haha. Volgende ochtend reden we richting Cathedral Cove om daar een wandeling te gaan doen. Het weer was helaas door de storm echt minder geworden, zo reden we gister nog in de felle zon en vandaag was het keiharde plensbuien. Gelukkig hebben we de wandeling tussen buien door gedaan en was het evengoed super mooi om Cathedral Cove te zien. (van de film Narnia) Op de terugweg nog even bij een reusachtige L&P fles gestopt voor wat foto's.
's Avonds bleef ik bij Katha en haar familie eten. Er was een heel familiediner georganiseerd, aangezien het dinsdag St. Patricksday was en haar hostdad half iers is. Het was echt super gezellig allemaal.

Op maandag heb ik zoals gewoonlijk Aurelia 's morgens en 's middags maak ik het hele huis schoon. Inmiddels heb ik dat schoonmaken ook wel weer gezien hoor blegh haha. Op dinsdagavond, St. Patricksday, zou ik eigenlijk uitgaan met Katha, maar helaas ging dat niet door.

Op vrijdag gingen we met de hele familie richting Rotorua en Lake Tarawera voor de komende 9daagjes. Van vrijdag tot dinsdag verbleven we in de familybatch bij Lake Tarawera. Dat is echt een plekje wat voor altijd in mijn geheugen zal blijven, het is daar super rustig, de sterren zijn 's avonds prachtig, je hebt geen enkel bereik, kortom je komt helemaal tot jezelf. Ik heb daar dan ook lekker veel gelezen en heb de Longest Ride en Papertowns uitgelezen. Op maandag nam Fiona mij mee mountainbiken, ondanks dat het superhard regende gingen we maar gewoon. In het begin vond ik het toch best wel spannend hoor, maar wat vond ik het uiteindelijk leuk. Heerlijk die twee/drie meter drops en dan weer volgas omhoog en lekker door de bossen heen. Heb er echt van genoten. Op dinsdag had ik lekker de auto de hele dag voor mezelf. Ik ben toen ook naar Matamata gereden, home of the Hobbits. Daar heb ik Hobbiton movieset bezocht, wat echt een hele bijzondere ervaring was. Het was echt onwijs gaaf om dat alles te zien, zelfs als je lang niet alle hobbit films en geen enkele lord of de rings film hebt gezien haha. Ik ga in ieder geval wel beginnen met de hobbit boeken. Van woensdag tot zondag verbleven we bij Fiona haar moeder. Op woensdag begon dan toch echt Crankworx, hetgene waarom we hier naar toe waren gekomen. Hét Mountainbike event als ik het goed heb begrepen. 's Morgens moest ik gewoon werken en 's middags gingen we met de hele familie een kijkje nemen bij de Slopstyles trainingsessies. Wat best indrukwekkend was, al die trucs en alles. Op donderdag was het hetzelfde; eerst werken en 's middags even een kijke nemen, helaas regende het keihard dus nam ik de kids weer gauw mee terug. Op vrijdag heb ik de hele dag gewerkt. Op Zaterdag ging ik een appeltaart maken voor Sue, Fiona's moeder. Daarna gingen we met allemaal vrienden van Dean en Fiona en de kids uiteten. Fiona zei toen ook zielig tegen een van haar vriendinne; 'we only have one month left with her'. Wow dat was even een besef moment.. Die avond voelde ik me al niet lekker worden, helaas hield ik het dan ook niet tot twaalf uur vol, ook als was het Katha's verjaardag, maar gelukkig vergeeft ze me. Op zondag werd ik wakker met heel veel hoofdpijn, buikpijn, koorts en super verkouden. Gelukkig was ik de hele ochtend vrij en heb dan ook eindelijk de All you need is love kerstspecial terug kunnen kijken, special thanks to my paps om het mee te nemen op een usb. 's Middags gewerkt en daarna gingen we na het eten terug richting Auckland.

Vandaag had ik weer Aurelia de hele ochtend, 's middags het huis schoongemaakt, brownies gebakken voor de familie en voor Katha had ik een appeltaart gebakken. Ik bleef ook lekker eten bij Katha en haar hostfamily en gelukkig vonden ze mijn appeltaart heerlijk haha.


Wat ik trouwens wel merk is dat het mij onwijs goed heeft gedaan dat mijn ouders zijn langsgeweest. Ik heb echt een boost gekregen. Op het moment dat mijn ouders kwamen, zat ik nog minder goed in mijn vel dan eerst. Dus ze kwamen opzich wel op het 'goede' moment voor mij. Ik heb hun ook uitgelegd waar ik allemaal erg meezat en het was gewoon fijn dat ik dat kwijt kon. Doordat hun mij in alles gesteund hebben, weet ik dat ik kan wat ik wil bereiken. Ik ben dan ook afgelopen weken erg gezond bezig en sport ook weer een stuk meer. Ik ben langzamerhand steeds lekkerder in mijn vel gaan zitten, wat ik zelf ook zeker merkte bij mijn tripje naar Rangitoto Island. Ook ben ik alles weer meer gaan waarderen en dat ik gewoon moet genieten en mij niets van anderen aan moet trekken en voor mezelf moet gaan kiezen.
Oja even wat minder leuk nieuws. Ik heb een snelheidsboete binnen.. Mijn allereerste en ik baal er echt van, want het was meteen een pittige. Mja zo leren we het maar op de harde manier. Het is gebeurd en kan er niets meer aan veranderen. Ik heb hem dan ook meteen betaald, zodat ik dat maar gehad heb. Het enige is dat ik een beetje in geldproblemen zit. Maargoed wie niet? Ik ben benieuwd of ik het allemaal ga redden wat ik wil.. Het word in ieder geval weinig tot niets uitgeven aankomende periode.

Ook weer even wat anders leuks, vooral voor de familie van mama's kant die dit leest. Mam heeft familie in Sydney wonen. Neven en nichten. Wie had ooit gedacht daar nog mee in contact te kunnen komen? Nou ik niet. Maar ik trok even de stoute schoenen aan en ben gewoon heel Facebook af gaan zoeken en heb toen uiteindelijk een van mama's neven gevonden. Via hem ben ik dan ook met de hele familie in contact gekomen. Ik ga ze dan ook allemaal ontmoeten wanneer ik naar Sydney kom en heb daar echt super veel zin in! Ook hoop ik wat duidelijkheid voor oma te krijgen over haar demente broer die daar nog woont op het moment. Ik ben ieder geval super blij dat ik er weer voor heb kunnen zorgen dat er weer contact is. Oma heeft inmiddels al mailcontact met tante Frances, de vrouw van oma's broer. Ik ben heel benieuwd om ze allemaal te ontmoeten.

En ja wat vliegt de tijd toch voorbij zeg jeetje mina. Ik heb voor aankomende weekenden al weer allemaal tripjes gepland en voor ik het weet is het alweer 10mei en vlieg ik naar het Zuidereiland.. Nu eerst nog maar even lekker genieten en geld verdienen bij de Thomas family. En daarna begint toch echt het reizen.

Liefs xxx

Liedje om te luisteren: Beyonce – I was here

🐚💭