Fiji Trip

Jaja toen was het toch echt zover. Daar ging ik dan. Op naar Fiji.

 

Op het moment dat ik het vliegtuig uitstapte kwam de warmte me al tegemoet. Ik werd opgepikt door Api. Ik had via couchsurfing weer mensen gevonden waar ik bij zou verblijven. Het was echt een hele ervaring. Api bracht me eerst bij hun thuis om m'n spullen te droppen. Ik zou die nacht op de grond slapen haha. Nja dat kwam die avond wel weer. Ik ging met hem mee naar Lautoka een stadje vlakbij. Daar waren ook de andere backpackers die bij hun verbleven. Daar heb ik verder de hele middag mee rondgelopen. We hadden gezamenlijk eten gekocht om die avond te maken. Daarna ging ik nog met twee van de andere backpackers, geen idee meer hoe ze heten haha, naar het strandje. Daar even lekker rondgelopen en aan de praat geraakt met twee jongens die in het dorpje waar we verbleven, Visevesu, woonde. (oh die ene zag er toch wel erg goed uit hoor haha) Ik had het in ieder geval erg naar m'n zin. Finau (vrouw van Api) had inmiddels het eten klaargemaakt en daar zaten we dan met ze allen op de grond te eten. Toch weer een hele ervaring. Nou daar lag ik dan op de grond, m'n broek was m'n kussen en m'n handoek was m'n deken haha. Ik heb betere nachten gehad, maar ben wel weer een hele ervaring rijker. Ik wist op dat moment zelf echt even niet wat ik ermee moest haha, maar goed ik ben na zoveel maanden in m'n eentje wel wat gewend.

De volgende ochtend ging m'n wekker vroeg, want ik had een ferry geboekt naar de eilanden van Fiji. HetHet eerste eiland waar ik heen ging was Long Beach. We verbleven daar met niet heel veel gelukkig. Het was lekker rustig. Dat was waar ik voor gekomen was. Doordat er niet zoveel mensen waren hadden de mensen die op het resort werkte ook meer tijd voor dingen. We gingen een armband en ring maken van kokosnoot. Die middag zijn we ook nog naar het dorpje gegaan op het eiland en hebben ze ons daar rongeleid. Daarna lekker avondgegeten. En na het avondeten kregen we een les over en in Fiji. Daarna gingen we bij het kampvuur buiten op het strand onder een enorm mooie sterrenhemel zitten. Ik heb zoveel vallende sterren gezien, maar ik had gewoon geen wensen meer. Ik was zo blij met alles op dat moment. Ik bedoel wat wil je nog meer?

De volgende ochtend ging ik op Cave trip. Dat was echt heel gaaf. Je had twee caves. Eentje met een open plafond en eentje die was afgesloten. Die met open plafond was het water echt super helder, heel mooi. En voor die ander moest je onder een rots van 1,5m lang onder water door zwemmen, dat was toch wel even tricky hoor. Maar goed natuurlijk nam ik het risico. Dat was ook onwijs gaaf om te zien, zo anders dan de andere cave maar hele mooi. Na de cave trip gingen we terug naar Long Beach en daar lekker in de hangmat gerelaxed. Die dag waren er weer wat nieuwe mensen aangekomen. Na het eten gingen hadden we zelf papaya, lemon en coconut uit de bomen gehaald en daar een heerlijk dessert mee gemaakt. Na het dessert gingen we weer bij het kampvuur zitten en dronken we een typisch Fiji's drankje. Kava. Dat is een plant, het ziet er uit als een boom/takjes en dat mixen ze dan met water en het word gebruikt als medicijn, want je word er hele slaperig van. Nou dat merkte ik wel haha, en het is nou niet echt bepaald lekker haha. Maar er hoort ene hele ceremonie aan vooraf dus dat was wel heel bijzonder om mee te maken.

De volgende morgen stond een snorkeltripje op de planning. Met nog een paar andere gingen we op naar de Blue Lagoon om lekker te snorkelen. Het was echt super helder blauw water en heel wat verschillende vissen, erg mooi om te zien. Die middag had ik m'n ferry naar het volgende eiland. Ik verbleef nu op White Sandy Beach. M'n bed was wel even een stuk lekkerder hier en ik had een net om m'n bed heen tegen de muggen, heel fijn als je er allergische reacties op krijgt. Die middag niet veel gedaan lekker ontspannen en toen hadden we een buffet met typisch Fiji eten. Die avond kregen we een dansshow en werd ons ook de Bula dans geleerd. 's Avonds was ik nog even overgelopen naar het andere resort op dit eiland waar een heleboel dronke Canadese studenten waren, dus daar was ik snel weer uitgekeken haha.

De volgende ochtend ging ik met Mantarays zwemmen. Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar jeetje wat zijn die enorm. Ik had nog nooit zoiets gezien. Ik zag eerst helemaal niets, tot er op een gegeven moment een zwarte vlek van ruim 5,5m breed steeds dichterbij me kwam en ineens nog geen meter bij me vandaan was, oh mijn god, wat zijn die beesten enorm. Maar wat een ervaring om met ze te zwemmen jeetje. Echt ontzettend gaaf!! Die middag lekker gerelaxed op het strand en lekker bijgekleurd. We waren die avond weer met een stuk minder wat bijna iedereen was alweer weg gegaan, nou jeetje het eten was die avond echt 4x zo goed dan die avond ervoor. 's Avonds zaten we weer gezellig bij een kampvuur met een groep en lekker met liedjes mee te zingen terwijl twee jongens op hun gitaar speelde. Heerlijk gevoel.

De volgende ochtend weer lekker ontspannen, dat is tenslotte waar ik hiervoor ben. En 's middags had ik weer een Ferry, richting South Sea Island. Dat is echt zo'n eiland dat je in je hoofd heb bij een onbewoond eiland. Je kon er rondje om lopen in nog geen 3minuten, het was dus niet groot, maar super gezellig om op te verblijven. Ik was meteen even het zwembad ingedoken, niet nadenkend dat het water zout zou zijn haha, daar kwam ik gauw genoeg achter. Deze avond ging ik eindelijk een keer optijd te bed.

De volgende ochtend had ik een dagtripje naar Mana Island. Oh jeetje, wat is het daar mooi. Dat is echt een plekje waar ik eeuwig zou kunnen blijven, zo mooi. Het lunchbuffet was ook echt zoo uitgebreid. Dus lekker wat gegeten daar. Tot we helaas weer de ferry moesten pakken, ik nam de ferry terug naar het hoofd eiland, Viti Levu. Daar verbleef ik in Smugglers Cove. Die avond had ik totaal geen honger dus lekker in m'n bed Paper Towns uitgeleven en gaan maffen.

De volgende ochtend nam ik de bus naar Nadi om even wat souvenirtjes te kopen. In de bus ontmoette ik een duitse jongen waar ik het eerste uur samen mee door Nadi heb gelopen. Daarna ging ik lekker zelf nog heel veel winkeltjes in en uit en kijken waar ik het het goedkoopste kon vinden haha. Uiteindelijk heb ik wat armbandjes en een vlag van fiji voor op m'n backpack gekocht. Ook ben ik naar de fruitmarkt geweest waar ik bananen en een ananas had gekocht. De ananas werd zelfs voor me geschild en in stukjes gesneden zodat ik het zo mee kon nemen en kon eten wanneer ik wou. Ook in een winkel waar ik binnen kwam werd er een Kuva ceremonie voor me gedaan, blijft toch bijzonder omdat mee te maken. Toen ik op de bus stond te wachten werd ik aangesproken door een jongen en we raakte zo aan de praat over van alles en hij was maar verbaasd dat m'n ouders me zo ff naar de andere kant van de wereld lieten gaan haha. Rond een uur of half vier kwam ik terug bij Smugglers en heb nog eventjes op het terras gezeten en raakte toen in gesprek met Augistina, een amerikaanse student die op tripje was met haar school. Ze vroeg wat ik zowel allemaal aan het doen was. Het was wel heel grappig want ze had heel veel bewondering voor wat ik aan het doen was zo in m'n eentje. Ze kon er maar niet over ophouden en dat was toch best wel gek om te horen haha. Voor mij is het inmiddels zo normaal dat ik dit allemaal gewoon 'ff'' in m'n eentje doe. Maar nu ik erover nadenk is het misschien toch niet zo gewoon haha. Ik heb in ieder geval een plekje in Ohio waar ik nu kan verblijven haha. Ook één van haar proffesors wilde graag al mijn contactgegevens hebben aangezien hij graag een tripje naar Nederland wil plannen en dan alles van een local wil weten haha. Dus wieweet.

Die avond mezelf lekker verwend met een diner in het restaurant en daarna in bed nog even wat gelezen. Ik ben nu begonnen in Just One Year. De volgende ochtend gauw ontbeten en m'n backpack weer ingepakt, want aan alles komt een einde en zo ook aan m'n tripje naar Fiji. Vandaag zou ik namelijk alweer terug vliegen om 2uur stond m'n vlucht gepland. Maar eerst nog even in de ochtend lekker van het zonnetje genoten en ontspannen voor ik naar het vliegveld ging.

Op het vliegveld moest ik nog een poosje wachten voor het vliegtuig vertrok. Het vliegtuig had overigens echt super moderne schermpjes, met een chatprogramma op het zodat je met iedere stoel in het hele vliegtuig in contact kunt blijven, best awesome. Jammer genoeg heb ik weer iemand naast me zitten die heel erg aan de maat is zegmaar en kan ik me dus amper bewegen, joehoe, jippie mij. Haha. Ik ben er inmiddels ook achter dat ik mijn laatste nacht in Fiji bedbugs had. Dat zijn een soort bedluizen, die hebben me helemaal lekgebeten en ik zit dan ook onder de rode bultjes en heb overal jeuk en voel me er ook heel misselijk door. Dat is echt even een klote einde van zo'n geweldig tripje.. Inmiddels ben ik naar de apotheek geweest en heb al pillen tegen de pijn./jeuk en als het goed is moet het over 10dagen volledig weg zijn..

Die avond had ik met wat meiden afgesproken om wat te gaan drinken als afscheidsborrel. Het was echt onwijs gezellig en ik ga ze allemaal onwijs missen. Het is zo gek dat je in toch wel een korte tijd zo hecht kan worden met mensen.. Heel gek om hun allemaal gedag te zeggen, hoewel het nog niet voelt als afscheid, dat komt vrijdag op het vliegveld gok ik..

Inmiddels is ook m'n allerlaatste dag in Nieuw-Zeeland aangebroken, jeetje wat is dit raar. Ik weet echt even niet hoe ik me hierover moet voelen. Ik voel me heel erg down vandaag. Ik kijk dan ook enorm op tegen morgen, wanneer ik afscheid moet nemen van mijn hostfamily. Gelukkig word ik in Sydney opgewacht door familie en verblijf ik bij hun, en daar heb ik dan wel weer enorm veel zin in!

Vandaag staat nog een super druk dagje met alles regelen, m'n spullen wassen, alles inpakken en kijken of ik alles wel echt mee kan nemen...

Het einde is nu echt inzicht.

Ik kan maar één ding over Nieuw-Zeeland zeggen en dat is dat het echt een geweldig land is, waar een deel van mijn hart voor altijd zal blijven. Ik heb nu echt een tweede thuis..

Liedje om te luisteren: Coldplay - A sky full of stars

South Island Trip: The only limits in life are the ones you make

De laatste weekjes vlogen voorbij...

 

In het weekend van koningsdag heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Behalve op zaterdag. Op zaterdag ging ik samen met Saskia en Jessica naar Waiheke Island. Daar hadden we een buspas gekocht voor de hele dag en zo konden we het hele eiland makkelijk over. We hebben voornamelijk lekker strandjes gegeken en ervan genoten of wijngaarden bekeken. 's Avonds bij een barretje wat gegeten en even verderop gezellig nog een wijntje gedaan. Voor we de ferry terug naar Auckland namen. Verder dat weekend voornamelijk bezig geweest met m'n kamer opruimen. Op maandag was het ANZAC herinneringsdag en waren we dus betaald vrij en kwam Esther langs. Beetje Nederlanders onder elkaar met koningsdag haha. Die week vloog verder voorbij. Kids gewoon van en naar school brengen en Donderdag had ik Cohen de hele middag ivm oudergesprekken. Op vrijdag ben ik de taart voor Aurelia haar birthday gaan maken samen met Jacintha. Ik had van alles in mijn hoofd wat ik wou, nu moest het nog werkelijk worden haha.

Daar gingen we dan, laagje voor laagje, ieder een andere kleur want ik wilde een regenboog taart maken. Het duurde een tijd, maar dan heb je ook wel wat. Ik was supertrots op mijn mooie taartje. En hij was ook nog eens super lekker!

Op zaterdag was Aurelia's verjaardag feestje. Fiona's moeder bleef ook een nachtje slapen om te helpen, dus het was lekker druk in huis. Ik had me als verrassing omgekleed als Anna van Frozen en Aurelia wist niet wat ze zag. Ze vond het helemaal geweldig. En zei constant maar Oooh you so pretty Romy. Het kinderfeestje was super geslaagd en iedereen heeft het onwijs naar z'n zin gehad. Na het opruimen was ik lekker ff op bed gedoken en toen kwam Fiona even langs. Of ik zin had om mee te gaan naar Cinderella the movie. Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Ooh wat was het onwijs leuke en mooie film. Ik kan er echt helemaal bij wegzwijmelen haha. Na de film zijn we bij een Japans restaurant uiteten geweest, echt een super ervaring weer. Zeker voor herhaling vatbaar.

De volgende dag ging ik samen met Denise naar de Kitekitefalls en naar de Fairy falls. Bij beide hebben we wandelingen gemaakt, en oh wat was het fijn eindelijk Denise weer te zien! Onwijs gezellig gehad die dag en weer lekker veel bijgekletst.

Op maandag was het dan echt Aurelia's verjaardag. Ik kwam boven in een Olaf kostuum, Aurelia vond het helemaal leuk haha. Ik gaf mijn cadeautjes aan haar en toen ging iedereen alweer naar werk en school toe. Gezellig de hele ochtend met de jarige job gespendeerd. Fiona kwam vlak voor lunch thuis en toen gingen hun samen weg, mocht ik weer lekker schoonmaken. Na het avondeten kwam m'n taart als verrassing voor Aurelia. Ze vond het regenboogcake maar bijzonder, wel positief bijzonder, maar ze snapte er helemaal niets van haha. Gelukkig vond ze de cake wel yummie. Op Dinsdag ging ik samen met Dean's vader Garth golfen. Het was echt zoo leuk haha. Totaal niet verwacht, het ziet er altijd zo lang dradig uit, maar als je het zelf speelt is het een stuk minder. We hebben in ieder geval een hele leuke dag gehad. En het leukste was natuurlijk met een golfkarretje over de baan heenracen haha. Die middag kwam Mandy alweer voor de laatste keer langs, Aurelia was er niet, dus we waren gauw klaar eigenlijk. Het blijft toch gek hoor, dat ik als het ware al klaar ben.

Op woensdagavond had ik afgesproken met Sam, die Chinese jongen die ergens in het begin mijn kamergenootje was. We gingen naar Devonport en reden op Mt Victoria. Het uitzicht was echt super, mooi over de hele stad. Daar hebben we een aardig tijdje gezeten gekletst over van alles en nog wat en gewoon genoten. Op donderdag weer hele dag aan m'n afscheidscadeautje gewerkt en op vrijdagavond kwam Katha langs. We gingen een Frozen filmpje opnemen haha. En we hebben het gewoon gezellig gehad, lekker relaxed en koekjes gegeten haha.

Zaterdag stond eigenlijk een dagje winkelen met Denise geplant, maar helaas was ze ziek dus dat ging niet door. Misschien ook maar beter voor m'n portemonnee haha. Dus ik heb rustig m'n kleding gewassen, kamer opgeruimd en m'n afscheidscadeautje verder gemakt. Nog even lekker uitgebreid gedoucht en toen begon het gevoel dat ik de volgende ochtend weer zou gaan vliegen toch wel binnen te komen. Super veel zin in natuurlijk, maar toch ook heel raar na 6maanden bij de familie Thomas in huis te hebben gezeten. Die avond kwamen Fiona haar neef en vrouw bij ons slapen en hebben we dus lekker uitgebreid mee gedineerd. Na het eten kwamen de kids, Dean en Fiona ineens met een bonecarved ketting voor me. Het is in de vorm van een vishaak, die staat voor health, safe travels en voor de rest van de journeys in je leven. Hij is ingegraveerd met de typical NZ steen Jade. Ze hebben hem ook allemaal tegen hun lichaam aangehad en aan hun favoriete moment met mij gedacht, echt super lief. Ik schoot natuurlijk helemaal vol. Ik ben me wel langzaam aan het voorbereiden op de 29e wanneer hun mij echt voorgoed afzetten op het vliegveld, maar dit had ik niet zien aan komen. 's Avonds nog even met Dajen geskyped en m'n backpack ingepakt.

Nou na een nacht waar ik ieder half uur op de klok voorbij heb zien komen was het toch wel zover. Ik weet niet wat het was, was totaal niet zenuwachtig voor het vliegen maar gewoon voor het feit dat ik start met m'n reis opweg terug naar huis denk ik. En ja ik krijg gewoon al helemaal een gek gevoel als ik denk aan het feit dat ik straks weer in Nederland ben. Tuurlijk heb ik er onwijs veel zin in , maar ik ben wel bang dat ik in een gat val ofzo. Maargoed mijn wekker die ik dus totaal niet nodig had was allang al wakker, ging om 5.30 en een uur later was Denise er om me op het vliegveld af te droppen, de vlucht ging echt super snel had nog geen eens m'n tijdschrift uitgelezen of ik was al in Queenstown geland. Toen besloot ik om maar even met de backpack en al naar een winkelcentrum verderop te gaan lopen zodat ik nog wat boodschapjes kon doen. De bus van het vliegveld naar centrum van Queenstown was $12 en daar had ik eigenlijk niet zo veel zin in om te betalen, dus ik ben gewoon op het parkeerterrein aan mensen gaan vragen ofze toevallig richting het centrum gingen en jahoor ik stapte bij een familie met twee kids in de auto die me even in het centrum hebben gedropt. Eenmaal ingecheckt n al bij het hostel had ik bedacht om omhoog te lopen waar de gondela. Het was onwijs steil meer als 800m omhoog, maar ik wilded geen $30 betalen voor een gondel ritje van nog geen twee minuten. Dus het eerste beste kamergenootje gevraagd of ze zin had om mee te gaan, en daar gingen we. Het uitzicht was super! Echt sprookjesachtig. Daarna weer naar beneden gelopen en toen even rustig aan gedaan. Inmiddels was het 6uur geweest dus ik ging lekker m'n avondeten klaarmaken, bruine rijst, broccoli en verse vis. Toen raakte ik aan de praat met een jongen en halverwege het gesprek bleken we allebei Nederlands te zijn, heel grappig haha. Die avond ben ik met een Duits meisje die ik ook in de keuken had ontmoet wat barretjes afgeweest. Mandagochtend even lekker tot 9uur in bed gelegen, gauw ontbeten en alles ingepakt want moest om 10uur uitchecken. Het weer zt helaas niet echt mee, het regende jammer genoeg. Dus toen ben ik lekker naar de Ivan Clarke art gallery geweest, hij maakt echt waanzinnige schilderijen met katten en honden in de meest adembenemende natuurgebieden. Nog even geluncht en toen de bus naar Te Anau genomen, dat was ook weer zoiets, ik had perongeluk de bus voor dinsdag ipv maan\dag geboekt, heel handig haha. Maar gelukkig mocht ik evengoed mee!

Na de busrit naar Te Anau zette de buschauffeur me bij m'n hostel af. Het regende nog steeds lekker hard, maar ik wilde niet stil zitten en niets van Te Anau zie. Ik heb m'n hardloopkleding aangedaan en daar ging ik, naar de start van de Keplertrack hardgelopen en weer terug. Even opgewarmd door een lekkere warme douche. En daarna lekker spaghetti met broccoli en een soort cottage cheese, yum! Na het eten lekker met Svet geskyped want ik had gratis Wifi die daar goed genoeg voor was. Verder de hele avond lekker me teen kamergenootje uit de UK verhalen uitgewisseld. Niet te laat gaan slapen, want m'n wekker ging weer optijd. Nog even met pap&mam geskyped en na het ontbijt ook nog even met Sabrina. Om half negen kwam de bus me alweer oppikken om richting Invercargill te gaan. Ik zat naast een superlief vrouwtje van in de 70 die oorspronkelijk uit Schotland vandaan kwam en we raakte uitgebreid in gesprek over van alles. Halverwege moest ik overstappen in Five Rivers om verder naar Invercargill te gaan. Het weer zat helaas nog steeds niet mee. Het regende nog steeds lekker hard, gelukkig was er niet zo'n erge wind meer. Eenmaal in Invercargill me spullen bij de I-site gedropt en naar Pak'n Save gelopen. Op de terugweg brak de hendel van m'n tas, heel fijn.. Dus ik snel bij de Warehouse een recyclebare boodschappentas gekocht en dat is dus vanaf nu m'n handtas haha. Daarna m'n lunch tevoorschijn gehaald en gewoon lekker in het bezoekerscentrum met m'n plasticbordje zitten lunchen. Toen nog even bij het museum en de Art Gallery een kijkje genomen. Rond drie uur werd ik opgepikt om de bus naar Bluff te nemen en van daaruit de Ferry naar Stewart Island. Hoe mooi het weer die dag in Invercargill was, hoe slecht het op Stewart Island was. Ze zeggen trouwens dat de Ferryrit naar Stewart Island altijd dramatisch is en veel mensen overgeven, maar ik had nergens last van, in tegendeel. Heerlijk toch met zonsondergang op het water, ik genoot in ieder geval. Ik had op dat moment wel echt even een besef van jeetje wat is de time toch voorbij gevlogen, straks zit ik alweer in Nederland en heb ik al die vrijheid met dingen doen totaal niet meer, en begrijp me niet verkeerd ik kijk onwijs uit om iedereen weer te zien, maar dat is het dan ook. Ik ben benieuwd hoelang het duurt voor ik me volgende reis alweer geplant heb haha. Ik ben in ieder geval al vanaf het moment dat ik in Nieuw-Zeeland was alweer aan m'n volgende reizen aan het denken haha. Inmiddels was ik al een ijsklontje geworden door de koude wind op Stewart Island en moest toen nog vanaf de Wharf naar de Backpackers lopen. Oh wat was het koud en wat verlangde ik naar Fiji op dat moment. Nja het was gewoon totaal iets anders wat ik hier alle.maal van plan was in vergelijking tot Fiji. Gauw een warme douche genomen en met m'n Zweedse kamergenootje aan de praat geraakt. Die avond deden we een shared dinner met alle mensen in het hostel, want hoeveel idioten gaan nou naar Stewart Island buiten het seizoen. Oh dat was toch wel heerlijk als je zelf alleen maar rijst ofzo hebt en de rest kwam met lam, soep, salades en noem maar op aanzetten, Natuurlijk was het keihard aan het regen heel fijn als je van plan bent om op driedaagse trektocht in de bossen te gaan de volgende ochtend. Die avond ben ik met drie andere meiden naar een veld achter het hostel gelopen, want Stewart Island staat erom bekend dat je Kiwi's in het wild kunt spotten. Uiteindelijk hebben we er dan ook eentje gehoord nog geen meter bij ons vandaan, maar je moet heel stil blijven staan en helaas konden we hem niet met de zaklamp vinden, want ze zijn heel moeilijk te spotten door hun schutkleur. Maar wat een bijzonder geluid maken ze joh haha. Daarna zijn we naar boven gelopen op een heuvel en jaja ik heb het zuiderlicht gezien, de Aurora Austrealis. Het was heel bijzonder, ik zag echt alle lichten bewegen. Ik zag helaas niet de paarse kleuren, maar wel blauwe, groene en gele. Heel gaaf.

De volgende ochtend (woensdag) was het weer heel wisselvallig, uiteindelijk ben ik begonnen aan m'n track, Rakiura Track is degen die ik deed, rond een uur of elf, ja mam in m'n eentje (ik weet dat je het liever niet had, maar je weet inmiddels wel dat ik toch doe wat ik zelf wil). Zo'n track houd in dat je ongeveer gemiddeld 6uur per dag loopt en dan in een hut overnacht en zo weer verder gaat naar de volgende hut. Het begon al leuk want nog voor de track echt begon liepen er al drie hertjes voor me. Even later vlogen er een aantal roofvogels nog geen meter boven me, kijk dit is waar ik voor kwam. Het bleef 2/3e deel van m'n wandeling droog, eerste stop in Kapiti Bay eigenlijk niet echt gestopt alleen even rondgewandeld en weer verder gegaan op naar de eerste hut. Langzamerhand begon het te spatteren, toen kwam ik net een bord tegen met nog 1,5uur te gaan. Nou uiteindelijk plensde het natuurlijk. Drijfnat kwam ik bij de North Arhm Hut aan. Gelukkiug waren er al mensen dus het vuur stond al aan. Gauw wat warms aangedaan en wat mensen lief aangekeken of ik op hun gasbrander even wat water mocht koken, want ik verwachtte dat net als bij de Pinnacles Hike alles aanwezig zou zijn in de hut qua branders, maar helaas pindakaas. Veel inspirerende mensen ontmoet in de hut. Een Canadees meisje/vrouw, Annie van 30 (ze was echt heel klein), die heel NZ heeft gelopen van Cape Reinga tot Bluff. Uiteindelijk vroeg ze of ze een portret van mij mocht maken. Die avond ook een meisje uit Zuid-Korea ontmoet die allemaal verse zalm mee had en dat graag met mij wilde delen, geen probleem, oeh wat was dat yum! De tweede dag was het weer 's morgens prima, ik heb deze dag met drie meiden uit Zwitserland gelopen. We hebben het gelukkigd e hele wandeling droog gehad, en de hut waar we in verblijven, Port William Hut, is aan de zee, echt een super locatie. Heerlijk rustgevende, want je moet minimaal 6uur lopen om er te komen.

Die avond zijn we nog kiwi's gaan spotten, maar helaas het weer werd steeds slechter dus de kiwi's kwamen niet tevoorschijn. Laatste dag van m'n track was alweer aangebroken. Ook vandaag liep ik met Anja, Mirjam en Franziska. Deze wandeldag vond ik wel echt de mooiste. Je moest een heel stuk over een strand waar je alleen na lang lopen kunt komen en we liepen veel langs de kust. Het water is hier trouwens echt oz onwijs helder! Na een paar uur voelde ik me knie ineens heel erg. Mja wat wil je dan na zoveel lopen in een korte periode, constant berg op, berg af. Gelukkig werd het niet te erg. Eenmaal bij het einde van track moest je ook nog 6km naar het dorp lopen, oh die vond ik toch echt hel hoor. Ben je eigenlijk al klaar, maar toch niet. Uiteindelijk in Oban gauw naar de backpackers gelopen om m'n spullen op te halen en ik zou die meiden bij de Ferry weer zien. Lekker even een warme douche genomen, wat gegeten en m'n spullen weer gepakt. Ik moet wel zeggen dat ik toch wel trots op mezelf ben dat ik het ondanks het weer en de kou toch maar gewoon even gedaan heb. Ik had nooit verwacht dat ik zoiets zou gaan doen, ik bedoel het is niet niets met 20kg op je rug zoveel te lopen, maar ik heb het toch maar even gedaan en ben onwijs blij met deze ervaring. Rond een uur of drie zat ik alweer op de Ferry richting Bluff. Toen van Bluff met de bus naar Invercargill. Daar stond weer een nieuwe ervaring klaar voor me. Ik had namelijk via Couchsurfingmensen gevonden waar ik voor een nachtsoms bij kon slapen voor niets. Couchsurfing houd zegmaar in dat je een bank aanbied waar mensen op kunnen verblijven voor een nacht voor niets en hun dan soms daar wat tegenover voor jou doen. Ik verbleef bij een gezin, nja de kids waren niet thuis en de vrouw had plotseling een operatie de dag ervoor en evengoed kon ik blijven slapen, super fijn. Ook had ik die man, Elijah, z'n ouders ontmoet en een heel gesprek mee gehad. Ik was begonnen aan m'n appeltaart (dat was wat hun ervoor terug wilden dat ik verbleef bij hun) en Elijah ging Dawn ophalen van het ziekenhuis. Dat vond ik toch wel gek, maar onwijs aardig. Ik bedoel ze konden mij nog geen uur of lieten mij al alleen achter in hun huis alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Elijah had pizza besteld waar ik ook wat van mocht hebben. Ik hoefde trouwens niet op een bank, ze hadden gewoon twee extra bedden, dus dat was super fijn na twee nachten in een hut. 's Morgens snel alles gepakt en ontbeten en toen bracht Elijah me naar m'n busstop, waar ik de bus naar Dunedin nam. En daar stond ook weer een ervaring klaar, ik zou deze nacht, ook via Couchsurfing bij Ed verblijven.

Hij pikte me op vanaf de busstop en hij had allemaal plannen gemaakt om me te laten zien. We gingen eerst naar Tunnel Beach wat eerst van een rijke koopman was geweest die het u openstelt voor publiek. Maar het was echt onwijs gaaf om te zien, heel mooi. Het waren echt grote rotsen en niet zo'n zandstrand als wij gewend zijn. Daarna gingen we naar een ander strandje in Dunedin die meteen aan de boulevard is zegmaar. Daar was ook een monument voor mensen die van hun leven zijn beroofd door een haai op dat strand, toch wel gek hoor om dat te lezen. Toen even naar z'n huis gegaan om wat te lunchen en m'n spullen te droppen. Hij heeft een appartement boven op een heubel en het uitzicht was dan ook geweldig. Daarna gingen we naar en uitkijkpunt waar je heel Dunedin en de Penninsula (schiereiland) kon zien. Ook nog even een kijkje genomen bij de steilste straat van de wereld. Je kon de huizen als het ware op elkaar zetten zo steil was het. Toen nog even door de stad heen gereden en liet hij me de hele universiteit van Otago campus zien. Toch gek, maar ik kreeg al helemaal zin in m'n studie haha. (misschien ook omdat ik me net vorige week heb moeten inschrijven voor de introweek haha) Daarna nam hij me mee voor een drankje bij een bar waar ze allemaal bijzondere biertjes en ciders hadden. Hij had voor avondeten ook al alles in huis gehaald. Ik ging voor hem koken als bedankje voor alles, wat zijn mensen toch ontzettend aardig als je aan het reizen bent joh. Lekker Mexicaans gegeten en na het eten vertelde we elkaar over waar we vandaan kwamen enzo, Ed kwam namelijk uit de UK dus daar vertelde hij me veel over. Daarna samen Rocky II gekeken en heerlijk m'n bed ingedoken. Fijn joh een tweepersoonsbed voor jezelf ipv met 10 andere mensen op je kamer. Heerlijk m'n wekker een keer niet gezet en gewoon gekeken hoelaat ik wakker werd. Toen lekker ontbeten en backpack weer ingepakt. Ed dropte me weer in het centrum, Ik liep naar het Otago museum om daar even een kijkje te nemen. Dat was erg interessant en leuk om te zien! Er waren exhibities over verschillende culturen, over de Pacific Islands (Whooop bijna naar Fiji) en over Egypte. Ze hadden zelfs een mummie dat deed me denken aan toen ik in Egypte was en de mummie van de farao van Tutanchamon zag (dat voelt ook alweer als eeuwen geleden trouwens). Daarna ben ik naar de Cadbury Chocolate Factory gegaan en heb daar even rondgesnuffeld en uiteindleijk een heerlijke reep Rocky Road chocolade gekocht, yum wat is die lekker haha. En ik wilde geen geld uitgeven aan een tour dus dat maar overgeslagen. Toen was het alweer tijd om de bus richting Queenstown te nemen.

De busrit was echt adembenemend zo mooi. Ik kan er gewoon nog steeds niet aan wennen en probeer er nog zoveel mogelijk van te genieten. In de bus kwam wel echt het besef dat ik eigenlijk nog maar twee dagen in Nieuw-Zeeland heb.. Eenmaal in Queenstown meteen ingecheckt bij m'n hostel. En daarna naar de wereldbekend in Queenstown, Fergburger, waar ik een heerlijke Falafelburger had, yummm. Lekker gedoucht en optijd m'n bed ingedoken, want de volgende ochtend stond er wat spannends geplant.. Jammer genoeg moest ik m'n kamer met 7 anderen delen en was de bar onder onze kamer dus uiteindleijk pas rond een uur of half twee in slaap gevallen . En toen was het toch echt zover, vandaag ging ik de Nevis Bungy doen. Hier had ik me al de hele week druk over gemaakt haha. Het is niet niets 134m in een ravijn springen. Nou dat was het ook zeker niet. Het was nog even spannen of ik wel kon springen want ivm de wind hadden ze nog niemand laten springen. Gelukkig begonnen ze al snel. Het leuke was dat je eerst met een soort karretje boven het ravijn naar de bungyplatform werd getakeld, want dat platform bungelde daar ook maar wat haha. Natuurlijk mocht ik als eerste, dat moment op dat ik op dat plateau moest gaan staan vergeet ik nooit meer. Jeetje wat is 134m ineens hoog, maar gek genoeg leek de grond toch super dichtbij haha. Maargoed ik had zoiets van fuck it, en daar ging ik. Jeetje wat was het awesome en veel te snel voorbij haha. Echt super gaaf!!! Toen snel weer geluncht, m'n backpack opgehaald bij m'n hostel en op naar het vliegveld. Nou daar stond ik dan langs de weg en m'n duim omhoog voor een lift. Gelukkig duurde het niet al te lang voor er mensen stopte en me op het vliegveld dropte. En toen zat ik alweer in het vliegtuig terug naar Auckland, deze week is voorbij gevlogen, aar er staat weer van alles te wachten voor me. Want morgen staat m'n vlucht naar Fiji voor me te wachten!!

Woehoee, let the sun shine!!

 

 

Liedje om te luisteren: Blof - Spijt heb je morgen maar