maandag 15 september 2014

Derde update

De eerste paar daagjes

Donderdag 10 september was het dan eindelijk zover, de dag waar ik al lang naar uitkeek, maar ook hoe dichterbij het kwam hoe minder dat werd en hoe spannender ik het vond worden. Helemaal als je iedere dag opnieuw vijf keer te horen krijgt; Ah meid ga je dat wel overleven daar helemaal in je eentje? Het zal vast niet zijn geweest omdat jullie me niet vertrouwde maar uit bezorgdheid, maar toch.

Voor dat we naar Schiphol gingen was het een en al gestress thuis, 's morgens vroeg stond Kev al bij me in de kamer omdat hij gewoon naar stage moest die dag, om gedag te zeggen. Gelukkig lag ik nog in bed dus kon ik daar nog even ontspannen.

Hoe dichterbij die om elf uur vertrekken naar Schiphol kwam hoe zenuwachtiger ik werd. Eenmaal in de auto was ik echt heel erg gespannen. Ik had geen idee waar ik eigenlijk aan zou gaan beginnen..

Door de ontmoeting een paar weken geleden wist ik al een beetje met wie ik zou gaan vliegen, op Schiphol zag ik iedereen van de groep al gauw. Ineens schrok ik me dood en pakte iemand me van achter vast. Jeeetje mina wat schrok ik. Lieve Es, je wilt niet weten hoe blij ik was dat je toch als verrassing toch  nog even afscheid kwam nemen. Dajenne, Stees, pap en mam waren er ook. En heel lief was Janine, m'n mede au-pair vriendinnetje, ook gekomen om me uit te zwaaien terwijl ze zelf de volgende dag zo zou gaan staan. Het afscheid nemen was niet makkelijk, en ik zal iedereen dan ook onwijs gaan missen. Eenmaal door de douane heen ging het langzaam steeds beter, gelukkig was het een leuke groep. Eenmaal bij de gate zagen we het vliegtuig, we zouden fijn met een twee verdiepingsvliegtuig van Emirates gaan vliegen. Ideaal en lekker luxe. Het leukste vond ik zelf nog dat er camera's aanwezig waren zodat ik het landen en stijgen volledig kon volgen. In het vliegtuig waren alle drankjes gratis en daar hebben we dan ook goed gebruik van gemaakt. De jongens aan de gin tonic en ik zat heerlijk aan wat wijntjes. Al gauw belandde ik naast Lars, een hele leuke jongen uit het altijd gezellige Maastricht, waar ik het heel goed mee kon vinden. Zo vloog de vlucht letterlijk en figuurlijk voorbij.

Op Dubai Airport hadden we niet heel lang, maar de jongens; Lars, Sebastiaan, Wouter en Lars (de laatste drie zijn een stel onwijs gezellige jongens uit Antwerpen) wilde graag wat eten dus gingen ik en Demi gezellig met ze mee. Voor we het wisten konden we het vliegtuig naar Singapore al in. Waar ik heerlijk geslapen heb, thanks Lars haha ;)

Rond een uur of 3uur 's middags (Singapore Tijd) kwamen we op het vliegveld aan. Waar Andrew ons op stond  te wachten om ons te begeleiden naar het hotel en ook de citytour de volgende dag. Het hotel zag er super mooi uit. Het inchecken duurde alleen echt eeuwen. Ik sliep met Femke op de kamer, die helaas misselijk was geworden van de busreis, waardoor ik alles eventjes zelf moest regelen. Toen we eindelijk onze kamer hadden gekregen bleken we in een heel ander gebouw te zitten, waar we tien minuutjes door de stortregen door zouden moeten gaan lopen. Hier was ik niet echt blij mee, dus even goed laten merken waardoor ze ons hadden gewisseld naar een kamer in het hoofdgebouw. Eenmaal in de kamer bleken we geen elektriciteit  te hebben dus kon ik weer naar beneden, dat zou geregeld worden, inmiddels ruim een halfuur later snel m'n bikini aan getrokken want we zouden gaan zwemmen. Kom ik beneden gaat iedereen het zwembad alweer uit, Gelukkig nog iemand zo ver gekregen om met me te gaan zwemmen dus even heerlijk afgekoeld. Na het zwemmen hadden we afgesproken om met z'n allen ergens te gaan eten. Uiteindelijk bij een visrestaurant beland, waar ik spaghetti met kip en champignons had besteld. Heel lekker alleen echt veel te heet gekruid haha. In het vliegtuig had ik al aangegeven dat ik echt even wat leuks wou gaan doen in Singapore in de avond. Na het eten gingen we dan ook met degene die daar zin in hadden opzoek naar een club. Wat trouwens best wel lang duurde voordat we een club hadden gevonden waar geen ferrari's of jaguars voor stonden, zodat het ook betaalbaar was voor ons. Uiteindelijk zijn we bij de Blowfish beland. Waar ik echt een geweldig avondje heb gehad. Rond een uur of twee weer terug naar het hotel.  Waar  we nog steeds geen elektriciteit hadden dus nadat dat geregeld was, gingen Femke en ik eerst nog even ruim een uur praten over wat we van plan waren en aan wat voor groot avontuur we eigenlijk begonnen waren. De volgende ochtend met de hele groep ontbeten en daarna nog even met een paar een duik in het zwembad genomen. Om twaalf uur moesten we uitchecken dus even snel geluncht bij de Subway in het winkelcentrum, waar op dat moment trouwens een voorstelling van Geronimo Stilton aan de gang was haha. Rond 2uur zou onze citytour starten. Eerst zijn we naar de nationale botanische tuinen geweest, daarna naar little India, Chinatown, de skyline en naar het nationale standbeeld. Toen de tour voorbij was werden we op het vliegveld afgezet waar we met een groepje tegelijk hadden ingecheckt, wat trouwens ook uren duurde want ze snapte er niets van dat ik nog verder vloog naar Nieuw-Zeeland en de rest niet, m'n visum niet geloofde en ze begreep niet dat belgen en nederlanders samen vlogen. Na een halfuur waren we dan eindelijk ingecheckt. Op het vliegveld samen met Demi bij de burgerking gegeten en zonder dat we het door hadden was de boarding al begonnen, gelukkig kwamen we nog ruim optijd aan. Tijdens de vlucht weer goed gebruik gemaakt van de gratis drankjes met z'n allen tot op een gegeven moment werd aangegeven dat we niks meer mochten bestellen haha. Op Sydney Airport van de helft van de groep afscheid genomen, want de rest was al doorgelopen. Heel veel plezier allemaal met jullie reis.

 

Emmy, ik en Tim waren nog over. We zaten verspreid over het vliegtuig. Tijdens deze vlucht kwam toch echt even het besef dat ik er echt helemaal alleen voorsta. Geen bekende meer om me heen ofzo, waar ik op terug kan vallen, echt alleen ikzelf. Gelukkig verder alleen maar geslapen dus m'n maatje naast me nog niet echt gemist. Eenmaal bij het hostel aangekomen ingecheckt en naar onze kamers gegaan. Ik en Emmy lagen bij elkaar met twee Duitse meisjes en een Deens meisje. Als avondeten zijn we met z'n drietjes even bij de Mac gaan eten, wat echt te smerig voor woorden was en de Wifi deed het ook niet eens. Na de Mac zijn we op het kozijn van een winkelraam beland omdat daar wel gratis Wifi was. Ik had even een klein inkak momentje dus gelijk m'n mam geappt die me weer helemaal vrolijk maakte. Ik wist even niet waar ik aan begonnen was en wat ik hier in godsnaam deed. Dit kwam natuurlijk onder andere door de jetlag en doordat het weer niet echt meespeelde, want het regende best hard. Het Deense meisje waarmee ik nog langs de pub zou gaan lag al lekker te slapen dus ik ben ook maar lekker m'n bedje ingedoken.

De volgende ochtend lag ik zo diep te slapen, want Emmy kreeg me met geen mogelijkheid wakker zei ze achteraf. Nja ik werd gelukkig nog net optijd wakker voor het ontbijt. Nog eventjes met z'n drietjes ontbeten waarna we Emmy gedag hebben gezegd. En ik en Tim even een rondje zouden gaan lopen. Eerst even gauw langs het Wifi punt, waar ik zag dat ik een mailtje had van een mogelijke familie. Ze hadden er een brief bij gemailt van 4 kantjes met uitleg. Nu dacht ik hoezo vier kantjes in godsnaam. Maar daar kwam ik al gauw achter. Het is een gezin met 1 meisje. Het enige is dat ze geen huis hebben, maar rondreizen, omdat ze beide erg bekende fotografen zijn en nu een opdracht hebben voor twee boeken over Nieuw-Zeeland. Dit zou dus gaan betekenen dat ik ongeveer 4,5 maanden met hun meereis door geheel Nieuw-Zeeland en de mooiste plekjes zal gaan zien. Eerst vond ik het best een gek idee. Geen vaste plek ofzo en alsnog alleen maar reizen. Maar na de wandeling met Tim zou ik ze gaan ontmoeten, dus ik was benieuwd. Met Tim ben ik richting de haven gelopen en daar even een kijkje genomen. Daarna samen geluncht in de keuken in het hostel, snel gedoucht en voor ik het wist was het alweer 1uur.


Met het gezin ben ik naar het museum van Auckland geweest, wat erg leuk was! Het meisje Charlize, is een onwijs opgewekt, energiek en ondeugend meisje. Dat merkte ik dan ook al gauw haha. Na het museum zijn we naar de andere kant van Auckland gegaan en hebben we daar bij die haven gegeten. Voor ik het wist stond Charlize al op de bank te dansen in het restaurant haha. Het eten was dan ook onwijs gezellig en ik voelde me meteen al thuis bij dez mensen. Tijdens het eten hebben we dan ook goed doorgesproken hoe hun het graag zien. Nadat ze me bij het hostel hadden afgedropt, heb ik eerst even wat lekker comfortabels aangedaan om daarna in de lounge beneden even van alles door te lezen en te schrijven en na te denken over of ik dit gezin graag zou willen. Het enige wat me tegenhoud is dat ze me maar tot februari nodig zullen hebben. Maar morgen staat er een afpsraak geplant bij het kantoor van Dream Au Pair NZ, dus zal ik het allemaal even goed doorgaan nemen met hun en hopelijk hebben hun nog leuke ideetjes over wat ik de komende twee/drie weken kan gaan doen in Auckland. Voordat ik met het gezin meega reizen. Als ik daarvoor kies tenminste.

Nadat ik klaar was met schrijven in de lobby, ben ik nog eventjes samen met Tim naar een pub geweest om daar een kijkje te nemen. Rond een uur of twaalf toch maar m'n bedje ingedoken.
 
Nou vanmorgen ging optijd de wekker, want om 10u stond de werk oriëntatie geplant. Op deze oriëntatie heel veel informatie gekregen over allerlei soorten manieren van geld verdienen de aankomende tijd. Er werd ook van alles uitgelegd over je bankaccount, simkaartje en tax nummer aanvragen. Daarna nog een hele presentatie over de must do's in Nieuw-Zeeland.  Eigenlijk had ik een stadswandeling uitgestippeld, maar die zat er niet meer in voor vandaag aangezien er ook nog genoeg andere dingen geplant stonden. Eerst ben ik naar het Nomads hostel gegaan om alvast twee nachtjes te boeken vanaf dinsdag. Daarna naar de Westpac bank geweest voor m'n bankaccount waar ze onwijs moeilijk deden, het zou eigenlijk allemaal niet gaan blah blah en ik zou pas over twee weken terecht kunnen. Nou ik was het daar niet zo mee eens, dus gewoon even doorgevraagd en gelukkig had ik die aardige jongeman zover gekregen om na de oorspronkelijke sluitingstijd nog mijn account te activeren, dus zou ik dezelfde dag om 4uur weer langs komen. Ook nog even uitleg gekregen hoe ik bij het kantoor van Dream Au Pairs kon komen, maar eerst nog gauw naar de Postbank geweest om m'n tax-nummer aan te vragen, dit is een soort nummer dat geeft aan dat je mag werken in Nieuw-Zeeland. Na een halfuur wandelen door de stad, langs de Universiteit van Auckland; wat overigens een heel mooi gebouw is, had ik het kantoor gevonden en toen ik daar aankwam waren ze enorm enthousiast dat ik er eindelijk was haha. Daar even goed met Sarah gepraat over de mogelijkheden.  Er was ook nog een andere familie die mij onwijs graag als Au Pair wilden hebben, ze wonen in het 'rijke' gedeelte van Auckland, hebben een 5slaapkamers woning, een zwembad in huis en twee kindjes. Tsja nu werd de keuze toch wel moeilijker. Ik heb uiteindelijk toch besloten om voor de Mckenna family te kiezen, omdat dit toch een 'once in a lifetime' ervaring is; 4,5 maand door heel Nieuw-Zeeland reizen, alle mooie plekjes zien (omdat hun daar moeten fotograferen) en zelf niets hoef te betalen daarvoor en alleen maar geld verdienen, volgens me duitse roomie (=roommate) heb ik dan ook de jackpot gewonnen hiermee haha. Het zal een enorm avontuur gaan worden, maar ik heb er onwijs veel zin in en ben dan ook vanaf 29 september daar officieel geplaatst! Ze zullen me dus tot ongeveer februari nodig hebben als Au Pair, maar Sarah gaf al meteen aan dat het voor mij heel makkelijk zal gaan worden om daarna nog een familie te gaan vinden aangezien ze een enorm goed beeld van mij heeft gekregen, wat je via skype natuurlijk niet echt krijgt. Dus dat zullen we allemaal wel weer in februari gaan zien hoe dat loopt, want rond die tijd zullen pap en mam ook langs komen als het goed is. Voor degene die geïnteresseerd zijn dit is de site van de moeder: www.rachaelmckenna.com  

Toen kwam Sarah zelf met het volgende; het zal dus nog twee weken duren voor ik met het gezin mee zal gaan reizen, maar ik moet dus wel voor die periode een slaapplek hebben. Ik zal 24 en 25 september een Au Pair oriëntatie hebben inclusief overnachting, dus daarvoor moet ik zelf allemaal mijn slaapplaatsen regelen. En vanaf de 25e zullen mijn overnachtingen in de hostels door de familie betaald worden aangezien ze mij het liefst al in huis willen hebben, alleen op dit moment in het huis van Rachael's moeder verblijven, omdat het geen zin heeft om voor zo'n korte periode een huis te gaan zoeken, dit betekent dus dat ze geen kamer voor mij hebben voor de aankomende twee weken, hoe graag ze dat ook zouden willen. Ik had hier zelf helemaal niet aan gedacht dat ze dat uberhaupt zouden willen, maar natuurlijk ben ik hier onwijs blij mee!

Ik weet ook zeker dat dit een geweldige ervaring gaat worden met deze leuke familie. De vader, Andrew,  stuurde me gisteravond trouwens nog een onwijs lief mailtje waarin stond dat ik altijd bij hem terecht kon, ook als ik hun niet zou gaan kiezen als familie, voor vragen of als ik gewoon wat kwijt moest bij iemand, aangezien hij zelf 20jaar geleden ook zijn thuis heeft verlaten en nooit meer is teruggekeerd naar de UK en hij weet hoe het is om zonder familie en vrienden te zitten en het enorm dapper van me vond om het op deze leeftijd allemaal al aan te gaan.

Ik ben er dan ook zeker van overtuigd dat ik echt in een geweldige familie ben geplaatst en kan niet wachten om te gaan roadtrippen met hun.

Na de meeting bij het dream au pair kantoor ben ik weer naar de bank gegaan waar die jongen alles meteen voor me heeft geregeld en geactiveerd. Ook heeft hij me geholpen met m'n simkaart installeren, m'n problemen met m'n gewone Rabobank pinpas geprobeerd op te lossen (ik hoef zelf alleen even morgen langs het Rabobank kantoor te gaan hier in Auckland) en hij heeft een lekker en goedkoop restaurantje voor me uitgezocht om te gaan eten. Hij deed het echt met alle liefde, zelfs na sluitingstijd van de bank, zo merk je wel hoe vriendelijk de Nieuw-Zeelanders zijn.

Na het eten bij een overheerlijk freshmade pita restaurant, lekker langs de haven gelopen en daar even een uurtje gezeten om te genieten van Auckland en even te Wifi'en op de gratis Wifi op bepaalde punten die door de hele stad zijn. Helaas word het hier al gauw donker en als de zon onder is koelt het dan ook enorm snel af. Dus rond een uur of 7 richting de Starbucks gegaan even een lekker warme vanilla latte gehaald om op te warmen. En nu lekker in de lobby van het hostel ontspannen en een boek lezen. Zo vliegen de dagen toch snel voorbij.

Inmiddels is het hier alweer dinsdag ochtend. En ben ik lekker in het IEP kantoor (work&travel) gaan zitten, waar je gratis gebruik mag maken van computers en Wi-fi om een blog te uploaden om jullie op de hoogte te houden. Ik heb het blog op verschillende momenten geschreven dus vandaar dat het soms niet helemaal klopt haha.


Hele dikke kus en knuffel uit Nieuw-Zeeland
Romy

p.s. foto’s komen over een week ofzo op Facebook!

~♡
 

1 opmerking:

  1. Jeetje Room, wat een avontuur ben je aan gegaan! Ik ben heel blij voor je dat je zo snel zo'n fantastisch gezin hebt gevonden. Geniet van elk moment dat je daar bent want het vliegt voorbij. Ik ben al bijna een maand in de usa :o. Als je een beetje gesetteld bent moeten we maar een keer skypen. Dikke kus , Marisa

    BeantwoordenVerwijderen